Goodbye is not Forever - Gula 98

Nahanduraw ni Vanessa ang iyang kaugalingong kahimtang nga nahisama sa usa ka sakayan nga naabtan og usa ka makalilisang nga unos taliwala sa usa ka dakong lawod. Wala na siya’y kapaingnan. Pasagdan na lang niya ang iyang kaugalingon nga kusokusoon ug dabodabohan sa mapintas nga hangin ug sa mabangis nga mga balod.

“Makauulaw kaayo kining nahitabo kanako,” ni Vanessa pa pagkataud-taod. “Gitaptan ako sa sakit nga ang hinungdan mao ang kaulag. Dili na ako angay ilhong sakop sa atong pamilya. Maka-uulaw gyud kini, Pa.”

“Ayaw pagsulti og ingon niana, Anak,” matud sa iyang papa Victor. “Bisan kinsa ug unsa ka pa, anak ka gihapon namo. Dili mausab ang among pag-ila kanimo isip among anak.”

“Unsa man kahay buhaton ni Mama Benida kun masayod siya niining nahitabo kanako?” si Vanessa na usab. “Dili ba kaha niya ako panghimaraoton ug dili na ilhong anak tungod kay maulawan siya sa iyang mga higala? Naghambin og kabalaka ang sinultihan ni Vanessa.

Dungganan man gud ang ilang  pamilya. Ilado ug tinamod sa ilang dapit. Konsehal ang iyang mama Benida ug inilang negosyante ang iyang papa Victor. Nahitalay sila sa hataas nga hut-ong sa katilingban. Mao nga misantop sa hunahuna ni Vanessa nga dili masayon alang sa iyang inahan ang pagdawat sa nahitabo kaniya. Daghan sila’g mga higala nga mga tinamod sa katilingban.

“Dili makabuhat niana ang imong inahan,” matud sa iyang papa Victor. “Gimahal ka niya sama sa akong pagmahal kanimo.” -- Sumpayan pa