Ang kamaisan ni Pitoy

MOTUO KA’G DILI

(Matag Domingo)

Panadtaran, San Fernando, Cebu

Sanggionon na ang kamaisan ni Pitoy. Dagko kaayo ang mga puso niini ug daghan ang nakadayeg nga mga dalaga sa kakugihan ni Pitoy. Usa niini mao si Alyana. Guwapa si Alyana ug anak sa barangay kapitan dinhi sa ilang baryo.

Matag hapon moanhi gyud siya sa kamaisan ni Pitoy ug inig pauli niya malipayon kaayo siya kay ingon sa naa lang gihapon ang kainit sa mga halok sa ulitawo sa iyang mga ngabil. Iyang gihigugma si Pitoy ug ingon man usab si Pitoy ngadto kaniya.

Apan usa ka buntag may napalgang patay’ng lawas ang mga tanod nga nakuniskunis ug wala nay mga kasingkasing ug atay. Matud pa, mangtas nga ungo ang naghimo niini. Gibalbal ang biktima.

Unya, gisundan pa gyud kini og laing hitabo. Duha ka babaye ang gibalbal. Mao gihapon ang nahitabo nga wala nay mga kasingkasing ug atay.

“Usa ray akong gidudahan, ug kini mao si Pitoy,” ni Agosto pa nga hepe sa mga tanod. “May nagsulti nako nga nakita niya si Pitoy nga maoy mibugno sa biktima, busa, ang atong buhaton kaniya mao ang paghunos sa iyang kinabuhi! Patyon siya. Sunogon ang iyang lawas!”

Pagka-ugma, miadto si Alyana sa kamaisan ni Pitoy. Didto ang ulitawo nagtuk-ong sa may tugkaran sa iyang payag nga diha sa may utlanan sa lapad niyang kamaisan.

“Ikaw ang ilang gidudahan nga mao ang mangtas nga ungo, Pitoy. Ila kang patyon ug sunogon ang imong lawassss...!” nagkurog ang tingog ni Alyana.

“Mao ba,” kalma ang tingog ni Pitoy. “Uy, nia na sila, kadaghan nila! Ug nagdalag mga tinalisan nga kawayan!”

“Alyana, mahal ko ikaw, oo, mobiya ko dinhi, ug kining akong kamaisan, kay sanggionon na man kini, ikaw ang akong binlan niini, ug imo na kining sanggion ugma. Sige, adto na ko, Alyana,” gihagkan una ni Pitoy ang mga ngabil ni Alyana una kini modagan sum-ok sa kamaisan. Ug unya kalit lang kining nahanaw.

“Hain ang mangtas nga ungo, ha, Alyana!! Kay amo siyang patyon ug sunogon...!” milanog ang tingog ni Agosto nga may kaibog sa hilom kang Alyana. Wala motingog si Alyana. Unya, mimando si Agosto nga sum-okon ang kamaisan. “Naa ra siya dinha sa taliwala sa iyang kamaisan.

Tana mo, ato siyang pangitaonnnn!!!” milanog ang tingog ni Agosto nga midali pagsuot sa kamaisan. Apan wala na nila hikit-i si Pitoy.

Nianang pagka-ugma, kuyog sa pipila ka mga silingan, gisanggi nila ni Alyana ang lagas nang mga mais ni Pitoy. Human mabahin ang mga mais, kalit lang nga namingaw ang kamaisan ni Pitoy.

Unya, nianang pagka-gabii, miabot si Pitoy kinsa mitugpa sa tugkaran nilang Alyana ug gidala ang dalaga ug kun asa kini dad-a wala’y nahibawo. (Kataposan)