Lawas ug katarungan ang puhunan

Pinaagi sa timailhan ikaw buligan, ikaw pasidan-an. Maghatag kini og dan-ag sa agianan, kusog, kaisog ug kabantog. Ikaw makigbatok ug angkunon ang kadaugan kun mahuptan mo ang timailhan. “Tokles, naghukdong ka man gud. Unsa na? Hapit na ka sugta ni Tekla?” pulong ni Eking ngadto sa iyang higala. “Wala pa gayud Eking. Nagkadugay nagkahanap. Kagahapon lang nagkadungan mi og pamisita ni Berto Kabaw, pagkadagkoa baya sa iyang gidala’ng balbakuwaonon. Gipalat-an dayon para kuno masuwa. Nagkaguliyang gud ang kusina. Gawas pa ana, nagdala pa gyud siya og bukayo para isagol sa pan samtang nagtimo-timo sila si Tekla,” luyahon ang tingog ni Tokles.

Niadtong miaging semana, pagpamista nako akong nakita nga nagliundok pud ang bandehadoan sa prutas sa ilang talad kan-anan. Unsaon si Tonying nga komprador og prutas sa Carbon Mall man ang nakapahimutang. Basta tan-awon lagi nimo ang sulod sa balay, napuno sa hapag sa mga prutas gikan sa tunokong durian, tambis, guyabano, mansanas ug mansanitas. Ang ginikanan ni Tikla nga nagdawat dagko kaayo’g ngisi.”

“Yuna pa, unsaon man nimo Tokles pagdani si Tekla taliwala sa dili kasarangan nimong mga kaparang sa gugma?” sukot ni Eking.

“Eking, wala man tuod koy ikapalit og daghang pagkaon, prutas ug uban pang panghaylo sa mga ginikanan ni Tekla apan nagsalig ko sa akong kaugalingon, lawas ug katarungan ra ang akong puhunan,” tubag ni Tokles. “Yamat ra. Pasabot nimo imong hayloon si Tekla sa tigson nimong panglawas ug sa kamaayo nimong mangatarungan?”

Wala pa katubag si Tokles sa pangutana, may tingog silang nabati nga mibuak sa ilang panagtabi. “Maayo ... maayo ... Tokles! Dia nako. Nakahukom nako. Palihug pasudla ko.”

Mitambong sa bintana ang managhigalang Tokles ug Eking, dili sila makatuo sa ilang nakita.

“Te... Tekla?” mikalit og kuba ang dughan ni Tokles. Si Tekla ang iyang nakita.

“Oo, ako kini Tokles dali pasudla nako.”

Samtang nakapahimutang na silang duha si Tokles ug Tekla sa lingkoranan. Nagkatapad. “Tokles, kamong tanan nakong maghahalad, akong gisaaran nga pilian mo nako. Ug ikaw ang akong napilian,” ni Tekla. “Ti..Ti.. Tinuod ka Tekla? Salamat,” milugmaw ang usa ka lusok luha sa gingi sa mata ni Tokles. “Ikaw gyud Tokles, mora ka og walay sali’g sa imong kaugalingon, ining atubang nato ilabi na kun magkadungan mo nila ni Berto Kabaw, Boy Pansit ug Tonying Kumprador.

“Palihug pasabta ko. Wala ko’y kabutangan sa akong kalipay Tekla.”

“Sus, dili ko mamili nila oy. Mga tigulang silang tanan. Si Berto Kabaw wala gani makapabulit sa iyang pangag, si Boy Pansit gahibat lang ang panan-aw ug si Tonying Kumprador, kanunay lang gasiga ang mata. Linghod pa kaayo akong pangedaron nga padulong pa sa bayente. Wala’y makapareha nato nga klasmeyt unya ikaw pud ang akong sandiganan sa akong pagtuon. Ikaw ang nag-una sa atong klase, ug ikaw pud ang tighatag nako og kadasig sa panahon nga makasab-an ko sa akong ginikanan kun dili ko makaatubang og tarong sa akong mga tigulang nga magdadayeg. Anaa kanimo ang hiyas sa tinuod nga tawo. Bisan sa inyong kalisod ug pagkabutang. Imong gipadayon ang imong pagtungha. Wala kay kukahadlok nga miasdang ug nakigbatok ka sa mga pagsulay sa kinabuhi. Nakita nako kanimo ang mga timailhan sa maayong ugma Tokles.”

Wala makapugong, nagkagaksanay sila si Tekla. Sa katapusan gituhop ang tagsa-tagsa nila ka kasingkasing sa kalipay. (Kataposan)