Ang dili makalimtan ni Kolas

Ginaingon nga ang pagpanapo ug pagkipi maoy buhat nga motabon, motago, mohatag og salimbong sa butang nga inampingan, dili gayud pahayagan, dili ipadaylang, likayan kini nga makit-an, bantayan nga dili makahungaw aron dili masingo ang hinungaw. Pastilan ang pagpanapo, magsugod kini sa batan-on apan makalimtan kun maabot na sa pagpangapo.

“Naa ka ra man gud diay dinhi Kolas. Pwerti nakong nakapangita nimo ganiha pa,” pulong ni Sito sa iyang higala nga daw sa wala lamang manumbaling sa iyang pag-abot.

Naglantaw si Kolas sa unahan, may gikahinaman.

“Ayaw kusga imong tingog Sito, basin mausab ang pagkapuwesto sa akong gitan-aw,” ni Kolas pa nga nagpamahit. Nagpaatbang si Kolas sa duha ka talan-awon nga nakapabarog sa balhibo sa iyang tingkoy.

“Hala, mao diay ni karon ang imong gihatagan og panahon Kolas. Mibiya ka sa pagpanakos og pansit sa tindahan ni Noy Syongo apan, ania ka ra man diay dinhi.”

“Sus, Sito, duha ka buok ning nabantang sa akong panan-aw. Pinatakilid ang pagkalingkod nilang duha kanang anaa sa atbang nanglingkod apan wala nako makita ang ilang mga nawong. Ang usa kay nagsap-ong og panyo sa nawong daw hadlok makahanggap og abog samtang ang usa nagbasa og pamantalaan nga nakatabon pud sa iyang nawong.

Ang usa kanang naglingkod dapit sa wala nga nagsul-ob og bestidang pula, puwerteng nakakipi ug nakapanapo samtang nagtabon og panyo sa iyang nawong. Dili gayud makahatag bisan gamay na lang untang giwang aron makapasulod ko sa panan-aw kong siaw,” pulong ni Kolas dala panghupaw, wala matagbaw.

“Samtang kanang naglingkod dapit sa tuo, sus pagka-abliha pud uroy. Tiaw mo bay naghang na lang gud ang akong mga mata sa iyang pagladlad. Hasta gud ang ngilit-ngilit sa itomong kandiis daw sa ako na lang masingo, pero mora man og las-ay, walay timpla,” ni Kolas nga mas nihatag og pagtagad sa babayeng nagbestida og pula.

“Pero bay, wala ka ba diay makaila niya? Kanang babaye nga nagbestida og pula ato nang silingan oy. Bag-o ka pa man dinhi  gud.”

Niining tungora, nibarog ang babayeng nagbestida og pula, nilakaw na palayo. Hugot pa kaayo og hawak, pinadunghay ang buhok, nakabiya kini nga wala gayud makita ni Kolas ang gikahinamang talan-awon.

“Kolas, kadtong nilakaw mao to si Maricor, usa to siya sa mga matahom natong silingan tig-salmotan to og bangga sa kaanyag.”

“Sito, kanang nahabilin nga nagbasa og pamantalaan, giduol man og mga bata?”

“Lola, lola, manglakaw na ta” tingog sa mga bata nga nadunggan ni Kolas ug Sito. Wala madugay, mibarog ang babaye dayong butang sa pamantalaan nga iyang gibasa. Ug sa unang higayon natataw ni Kolas ang kinatibuk-ang barog ug panagway sa babaye. Kunot na kaayo ang panagway, giagak sa iyang mga apo.

Nasabtan na niya ang kalainan sa duha ka binuhat nga nakadapit sa iyang panan-aw. Nalingaw si Kolas. Dili niya makalimtan ang babaye nakabestida og pula nga maayo kaayong nakakipi ug nakapanapo samtang iyang gipunting sa maukiton niyang mga mata.

“He, he, basin sa sunod higayon suwertehon nako,” mingisi si Kolas dayong barog balik sa pansitan ni Noy Syongo. (Katapusan)