Goodbye is not Forever

Gula 55

“Unsay ipangatarongan mo kun masayod si Josheba nga kanunay kamong magkuyog si Vanessa?” sukit sa inahan nga mibati’g kahingawa. “Tingalig unsa nay iyang mahunahuna bahin nimo. Tingalig unsay iyang buhaton. Ayaw gub-a ang pagsalig nga iyang gihatag diha kanimo.”

Taudtaod nga nagpakahilom si Albert. Ug sa dihang mitingog miingon kini. “Iya man pud ning sala ba. Nganong miadto pa siya sa Canada? Kun nia pa unta siya, di ba kami man unta ang magkuyog?”

“Nabalaka lang ko, Albert,” ni Nang Gloria pa, “nga tingalig lainon kini pagsabot ni Josheba. Babaye gud ang kanunay mong kauban.”

Wala motubag si Albert.

“Ug si Vanessa,” mipadayon si Nang Gloria,” wa kahay laing tumong nga nagpahipi sa kanunay niyang pagpakigkuyog kanimo?”

“U-unsay buot mong ipasabot, Ma?” nahatutok si Albert sa iyang inahan.

“Tingalig lain og tuyo kanang babayhana nimo,” pintok nga tubag ni Nang Gloria. “Pagmatngon baya gyud, Albert.”

“Ayaw kabalaka, Ma,” ni Albert pa. “Way mahitabo namo ni Vanessa. Managhigala lang kami ug kutob ra diha.”

“Igo lang kong nagpahinumdom kanimo anak. Mga batan-on pa kamo. Init pa ang inyong mga pagbati. Dali pa kamong maanod sa tentasyon. Ug sa madugay na ninyong pagkuyogay ni Vanessa tingalig...” Sumpayan pa