Langgam sa Kagabhion

 “Gusto unta kong makigsulti nimo,” niya pa.

“Bahin sa unsa man kana?” nangutana ko.

Wala dayon motingog si Tinley. Ingon sa naglisod siya paglitok sa buot niyang isulti kanako.

“Sulti na aron madali ta,” giapura nako si Tinley. “Mobalik pa ra ba ko sa downtown aron susihon ang mga babaye nga akong gibugawan didto.”

“Kuan unta,” niya pa. “Gusto kong magtipon na lang ta.”

“U-unsa?” nakugang ko sa gipadayag ni Tinley. “Gusto kong kita na lang duha ang magtipon,” matud ni Tinley. “Di na ko mobalik sa akong pamilya. Bahala na sila sa ilang kinabuhi.”

“Ayaw pag-iningon niana, Tinley,” giingnan ko siya. “Lakip ko makonsensiya kun buhaton mo kana. Luoy kaayo ang imong asawa ug mga anak.”

Wala motingog si Tinley.

“Nganong gusto mo mang talikdan ang imong pamilya?” gipangutana ko siya.

“Kanunay lang ming mag-away sa akong asawa,” maoy iyang tubag. “Awayon ko niya kanunay tungod sa kuwarta. Gipul-an na ko. Masuko siya kun gamay ra ang kuwarta nga akong ikahatag kaniya.”

“Dili ka man sab makabasol sa imong asawa kun awayon ka niya,” nako pa.

“Nganong nakasulti ka man og ingon niana?” ni Tinley nga daw wala makaagpas sa buot nakong ipasabot. -- Sumpayan pa