Langgam sa Kagabhion

Gula 19

Human katak-opi ang palid sa pultahan, miduol dayon ang lalaki kanako. Gihapuhap niya ang akong buhok. Wala ko maglihok sa akong gibarogan. Gibati ko ang tumang kabakikaw sa akong kahimtang. Wala ako maanad sa ingon niadtong sitwasyon nga makig-uban sa usa ka lalaking dili kaila sulod sa usa ka lawak.

Dihang migakos ang lalaki kanako, ako siyang gitukmod. Unya midali ko pagpaingon sa pultahan aron mogawas.

Midali pag-agpas kanako ang lalaki. Wala pa gani nako matukas ang palid sa pultahan sa lawak, nagunitan na niya ang akong bukton.

“Asa ka man,” matud sa lalaki nga ingon sa mibati’g kasuko kanako. “Gidala ko ikaw dinhi aron lipayon mo ako. Dako ang ibayad ko kanimo. Wa ka ba masayod kun unsang matanga sa trabaho kining imong gisudlan?”

Wala ko motingog. Apan sa akong kahiladman diha ang pagdumili. Mora’g dili masugakod sa akong balatian ang pagpakighilawas sa usa ka lalaki nga dili gani nako kaila. Giluod kong nagtan-aw sa iyang nawong.

“Dali na,” matud sa lalaki.

Mipaundayon na ako kaniya bisan supak kini sa akong kabubut-on. Miduol kami sa mahunolhunol nga kama. Gitangtang dayon sa lalaki ang tanang salimbong sa iyang lawas. Milingiw ko dihang nabantang siya sa akong panan-aw.

“Unsa pay imong gipaabot?” nagkanayon ang lalaki. “Paghubo na diha!” -- Sumpayan pa