Panagtakdo sa kasingkasing

Gabii. Mingaw ang payag sa akong pag-abot. Naghangos ko sa kakapoy sa pagtungas sa taas nga bungtod. Mihuros ang hangin. Nakapangyugpos ko sa katugnaw.

Milingi ko. Gitan-aw ang tibuok palibot. Kakahoyan ang akong nakita. Takdol ang buwan. Ang dan-ag niini maoy naghatag og kahayag sa maong dapit.

Milingkod ko sa hagdan nga bulos sa kawayan sa payag. Naghinuktok. Si Roen hain na? Wala pa siya. Nausab kaha ang iyang hunahuna? Gikulbaan ko nga naghunahuna niini.

“Talikdan nato ang samok nga pamilya, Loreen. Way kalinaw ang atong kaugalingon kun magpabilin ta sa lugar nga kahakog sa gahom ang nagpasulabi.”

Nahinumdom ko sa gisulti ni Roen sa among panagsulti kaganinang buntag. Hilom kaming nagkita sa plasa sa among lungsod. Dili na kami makaantos sa pig-ot nga gugma.

“Lig-on ba nang imong hukom, Roen?” Kini maoy akong tubag.

“Di na mausab, Loreen. Pulos politika ang gihunahuna sa tagsatagsa nato ka mga ginikanan. Taas na ang panahon sa ilang panag-away, sa ilang pag-ilogay sa pagdumala sa atong lungsod. Nagpinatyanay na gani ang ilang mga lumalaban. Wa sila magtan-aw nato, sa atong pagminahalay.”

“Kasilagan ug tungluhon ta sa atong mga ginikanan, Roen..” Naghilak ko. Gigakos ko’g hugot ni Roen.

“Kun gimahal gyod ko nimo, Loreen, motungha ka unyang gabii sa payag sa ibabaw sa bungtod sa among kamaisan. Didto, lig-onon nato ang atong gugma.”

Ug karon, nia na ko sa payag. Apan wala si Roen. Nakahilak ko. Giumod ko ang akong nawong sa duha ko ka palad. Unya, dihay mga kamot nga mikupot sa akong mga abaga. Nalipay ko. Nia si Roen.

“Ayaw paghilak, Loreen. Nahatagan na’g katumanan ang atong gugma. Magmalinawon na ta.”

“Kaingon nako’g di ka moabot, Roen.” Migakos ko’g hugot sa akong hinigugma.

“Nia na ko, Loreen. Wa ka nay angay kabalak-an.”

Nag-akob ang among mga ngabil ni Roen. Sa ubos sa payag, dunay mga tingog nga nagpanawag kanamo ni Roen. Apan wala namo sila tagda. Ug sa sulod sa payag, hingpit namong gitakdo ang among kasingkasing ni Roen.

“Andam ka na ba, Loreen?”

“Oo, Roen. Unta, mahigmata ang atong mga ginikanan sa ilang pagpig-ot sa atong gugma. Unta makita nila ang kabalaanon sa atong pagminahalay.”

Ug nagdungan kami si Roen pagtungab sa garapa nga among gikuptan. Nadungog namo ang tingog sa lainlaing mananap sa kagabhion sa gawas sa payag.

Unya kahilom. (Kataposan)