Siyudad sa Sugbo

Ning udtoha nakapahiyom si Mar nga misusi sa gihimo niyang pugaran sa luyong bahin sa iyang payag sa banika. Naglumlom na ang laagan niyang mayahon nga himungaan sa napulo ka mga itlog niini nga giupahan sa ihalas nga sunoy sa banika.

Sa tanan niyang binuhian nga mga manok didto sa iyang balay sa patag, bugtong kining mayahon nga himungaan ang kugihan molaag aron manuktok pagtungas sa banika, haduol sa payag nga iyang pahulayanan matag udto nga nag-ambo sa kinaubsan.

Namatikdan ni Mar nga gibirigbirigan ug naupahan gayud ang mayahon nga himungaan sa ihalas nga sunoy, maoy hinungdan nga nakahunahuna si Mar sa paghimo og usa ka pugaran sa luyong bahin sa payag aron maoy itloganan sa laagan nga himungaan.

“Kaganiha ra ka dinhi sa payag, Mar....?”

Nahalingi si Mar sa iyang luyo. Maoy nabantang sa iyang panan-aw ang mapahiyumong panagway ni Mayling nga bag-o lang gayud nahiabot sa pagtungas sa banika.

“Abi ko’g di ko nimo tungahon sa atong sabot, Ling!” malipayon si Mar nga mitutok sa maestrang dalaga sa ilang baryo nga nauyab gyud niya. Apan dakong supak ang mga ginikanan ni Mayling sa ilang relasyon ni Mar tungod kay usa lamang siya ka mag-uuma.

“Sabado ron, Mar! Way klase ang eskuylahang elementarya sa atong baryo. Milighot ko’g lakaw nga wa mahibalo sila si Papa ug Mama. Tuod, Mar, hayahay man diay kaayo dinhi sa imong payag. Presko kaayo ang hangin ug malantaw nato ang tibuok talan-awon sa atong baryo didto sa patag...!”

“Oo, Ling! Gawas sa duha ka ektaryang patag nga darohan nga akong nasunod sa mitaliwan nakong mga ginikanan isip bugtong anak, kining nabungtoran kong luna sa banika maoy gihimo kong tanaman sa nagkadaiyang prutasan, Ling...!”

“Bitaw, Mar! Namungingi sa mga bunga ang mga punoan sa imong manggahan, kaymitohan, nangkaan ug buongonan....!”

“Igo na kaayo kining makabangkelya sa duha ka ektarya kong patag nga maisan sa ubos, Ling! Hilabihan sab sa pagsanay ang akong mga baboy, kandeng, manok ug baka! Ug bisan usa lang ko ka mag-uuma dinhi sa atong baryo, apan dako kong garbo nga makahatag sab ko nimo og kaharuhay sa pagpuyo, bisan kun dili ka pa magmaestra, ilabi na nga gidawat na nimo ang akong gugma. Tana, manaka na ta sa sulod sa payag, Ling...!”

Sikit nga nagtupad og lingkod sila si Mar ug Mayling sa lantay’ng kawayan simpig sa bentana, dihang nahisaka na sila sa itaas sa payag.

“Usbon ko, dili sila makapugong si Papa ug Mama sa atong duha ka gugma, Mar! Tinuod nga daghang mga propesyonal nga mga lalake nga nangulitawo nako apan ikaw ang gipitik sa akong kasingkasing...!?

“Salamat sa imong gugma nako, Ling! Tungod kay bugtong kong anak ug ilo nang tuwapos, nagkinahanglan ko’g kauban sa akong kinabuhi karon, Ling! Ug magpakasal ta sa labing dali nga panahon....!”

“Dili ko supak sa imong plano, Mar....!”

“Kining akong payag sa banika ug ang balay ko sa patag, maoy himuon tang pugaran sa atong gugma, Ling...!”

Ug unya, nag-akob ang mga ngabil nila ni Mar ug Mayling. Pipila ka gutlo, nagligdas silang duha sa hawanan sa payag aron salohan pagdimdim ang dugos sa gugma niadtong udtoha. (Kataposan)