Pagbugtaw sa Damgo

Gula 32

“Dili lang una ko mag-apil-apil niana, Tiyo.”

Kahilom.

“Ikaw, Tiyo,” ni Melchor pagkilab sa duka ka daklit, “di diay ka moapil?”

“May giandam na kong salmot,” tubag sa uyoan. “Apan maayo kun kitang duha ang moapil. Basin may usa nato nga suwertehon ug maoy makakuha sa dagkong mga ganti.”

“Makadaog kaha ko niana, Tiyo,” ni Melchor nga miunay’g yam-id sa kaugalingon, “nga wala pa man gani ko mapatiki sa Bantayog?”

“Aduna bayay nahitabo nga ingon niana,” sa uyoan pa. “Makadaghan na mahitabo sa literary contest nga may makagurdo sa pagdaog nga unpublished writer. Ang pagpatik sa sinulat dili bugtong sukdanan sa abilidad sa magsusulat.”

Nahilom na usab si Melchor. Mibug-at ang iyang hunahuna. Nahiunlod siya sa halawom nga pagpalandong.

“Apil sa tigi, Metlong,” gikan na usab sa iyang uyoan. “Basin diay kun ikaw ang buligan sa kapalaran.”

Ang kaisipan ni Melchor daw gilamat sa mga pulong sa iyang Tiyo Tibur. Nakaplagan niya ang iyang kaugalingon sa modernong tanaman sa Eden. Sa iyang kaisipan nahimo siyang Adan ug ang iyang uyoan mao si Eba nga nagatental kaniya pagkaon sa gihungit niining sugyot. Ug natental gayod si Melchor, dili ngadto sa pagpakasala-kun dili sa pagbutang sa iyang kaugalingon sa barometro sa iyang katakos sa natad sa katitikan. -- Sumpayan pa