Pagbugtaw sa Damgo Gula 31

“Kumosta na ang imong panulat?” ni Tiyo Tibur pa niya. “May alibyo na ba?”

“M-may nasulat na kong sugilanon, Tiyo,” nagsipit og pag-ukon-ukon ang iyang tubag. “Ambot kun mapatik na ba kaha kadto sa Bantayog.”

“Ayaw una ipadala ngadto sa Bantayog ang imong sugilanon,” matud sa uyoan.

“Nga-ngano man, Tiyo?” mikunot ang agtang ni Melchor.

“Labing maayo nga isalmot mo una kana sa tigi nga gipasiugdahan sa CCP,” sugyot sa uyoan.

Wala makatingog si Melchor. Dili pa lang dugay niyang nabasa ang pahibalo sa CCP bahin sa tigi sa sinulatay. Mitungha kadto ang sugyot sa iyang hunahuna pagsalmot sa maong tigi. Apan napatlod ang iyang kaikag dihang misantop sa iyang kahimungawong nga nobatos pa siya sa natad sa panulat ug dili pa takos makig-indig sa mga tadhang magsusulat sa katitikang Binisaya.

“Isalmot sa tigi ang imong sugilanon, Metlong,” gikan na usab ni Tiyo Tibur niya nga mitikdol sa iyang kahiamgo.

“D-dili lang ko, Tiyo,” mibahag ang ikog ni Melchor.

“Anugon ang ganti,” sa uyoan pa. “Dako ra ba ang kantidad.”

“Nakabasa bitaw ko, Tiyo, sa pahibalo sa CCP nga napatik sa Bantayog.”

“Nan, unya?” -- Sumpayan pa