Pagbugtaw sa Damgo

Unya, takulahaw lang, daw gisungkit og binagang puthaw ang iyang sampot. Mitingkag ang iyang dalunggan sa kahikurat. Nahalingi siya sa gawas sa balay. Gibunlot ang iyang pagtagad sa lagubo nga iyang nabati gikan sa balay sa ilang silingan. Naglalis na usab ang magtiayong Lando-Myrna. Dihay mikagay nga, sa pangagpas ni Melchor, plato o baso nga gilabay.

Nakapanglingo si Melchor. Kanunay na lang gyud naglalis sila si Lando ug Myrna. Hubog na sab tingali si Lando. Nakabarkada kinig taga Ilawod, kasikbit nga balangay sa Antuwanga. Kanunay siyang galgalon sa iyang mga higala sa paghuboghubog.

“Nganong karon ka lang mopauli, inataya ka?” nabati niya ang bato nga tingog ni Myrna. “Mao pay gihilantan ang atong anak misiaw ka sab hinuon sa imong bisyo. Unya mipauli ka pa gyod nga wa nay kangho. Gihurot mo lang paghuboghubog ang imong suweldo sa pabrika sa semento nga imong gitrabahoan.”

“Hilom!” Milagaak daw lipak sa udtong tutok ang tingog ni Lando nga ingon sa naglagot sa gahot sa asawa. “Way magbuot nako paggasto ang akong kinitaan tungod kay akoy naghago niini.”

“Moingon ka lang niana?” sa asawa pa. “Giuna lang nimo ang imong bisyo sa walay paghunahuna nga ang imong pamilya nagkinahanglan sa imong kinitaan? Unsa ka man intawong klaseha sa pagka bana ug amahan? Iresponsable ka man kaayo?” -- Sumpayan pa