Tabog sa Putyokan

Nakahunahuna siya kang Chito, iyang anak. Kasaligan si Chito. Sugoon niya si Chito sa pag-apas nila ni Max didto sa Punta. Ipasusi niya sa iyang anak kun unsa nay resulta sa iyang gisugo nila ni Max.

Taudtaod gayod nga nagbagting ang pikas linya. Paglabay sa pipila ka gutling gipunit kini. Ang ilang katabang nga si Lucia ang naggunit sa pikas tumoy.

“Kadugay ba nimong nakatubag?” gisakyan sa kapikal ang iyang tingog.

“P-pasayloa ko, Sir,” nabatyagan niya ang pagkurog sa tingog sa katabang. “M-may gibuhat man gud ko s-sa kosina.”

“Si Chito?” gipangita niya ang iyang anak.

“W-wa ra ba diri, Sir,” sa katabang.

“Mangayam man kuno to siya sa bukirang bahin sa Punta,” maoy tubag.

“Buysit!” Gibundakan niya ang katabang sa telepono. Mitaob ang iyang kapikal ug hapit kini mosanap sa lapyahan sa iyang hunahuna.

Nagpangusmo siya. Atua na diay usab si Chito sa kinaham niining kalingawan -- ang pagpangayam. Dili gayod kini mopatuo bisan unsaon niya’g badlong nga dili pataakon sa lasang sa Punta nga gilubloban sa bangis nga mga mananap.” -- Sumpayan pa