Dili pa ulahi ang tanan

Matag binuhat ning kalibotan naglatas og lainlaing dalan sa kinabuhi. Sa atong kaugalingon, nahimutang ang pagpaningkamot, ang pagpaninguha ug pagpanlimbasog. Kun unsa ang mahimong sangpotanan ning tanan, andam kita sa pagdawat niini. Taliwala ning bagang dag-om sa unahan, tugotan tang mogitib, molipang ug mosalingsing ang makanunayong paglaum, dili matay-og bisan pa sa pagkusokuso sa bagyo sa mga pagsuway.

Si Dong nagpungko, nangyugpos ug namulong, “Pagkanindot sa kabuntagon, apan ania walay kwarta, walay sulod ang bulsa, pagkadimalasa.”

Nakabati siya og tingog, “Dong, nag-inusara ka man gud dinhi. Hala kuyogi hinuon ko, mopalit ko og budbod, akong ipamahaw. Palitan lang pud tika.”

Giwahing ni Dong ang panan-aw, “Ikaw diay, Kurdapya?”

Gisugdan ni Dong og tutok ang pamayhon nga nakita. Sakto sa barog, kutis porselana ug walay lama sa kausaban ang kaanyag niini.

“Ayaw na lang pagpalit didto, tagaan tika, libre ug siguro kong makauyon ka,” ni Dong nga nagngisi.

“Dili ko uy, kanang budbod nga kanunay’ng nagpungko, dili gani makapamao maningkamot, maghulat lang og naay kapahimuslan ug kaduwaan.”

“Nganong nakasulti ka niana?”

“Unsaon, ang kwarta nga imong napanunod sa imong mga ginikanan, imong giwaldas, gibisyo. Wala ka gayud maningkamot og barog sa kaugalingong tuhod. Ari na lang ko ha. Pakit-a ko og kausaban Dong,” pulong ni Kurdapya dayong biya ni Dong.

Si Dong naugbok sa iyang nahimutangan samtang nagkahanaw sa iyang panan-aw ang kanhi hinigugma. Nakaamgo. Dili pa ulahi ang tanan. (Katapusan)