Man Hater

Gula 136

Gitan-aw ni Salie si Allan. Ug unya iya kining gipahiyoman.

“Sige gud,” niya pa. “Imo man kaha kong patan-awon niini?”

Mipahiyom si Allan nga ingon sa mibati’g kahinangop. “Tana, sunod nako.”

Miuna paglakaw si Allan. Misunod si Salie. Didto sila mopaingon sa kusina sa nahisgotang balay.

Pag-abot nila sa kusina, kalit lang misiyagit si Salie sa dihang milayat ang usa ka iring itom gikan sa atop. Diha kini motugpa sa usa ka talad ug miatubang sa dalaga nga siga kaayo ang mga mata -- mora bag naglagot kini nga nakakita kaniya. Nalisang si Salie sa iring. Nanlimbawot ang iyang mga balhibo. Nakalitan siya sa paglukso niini nga nagngiyaw nga diha gayod moagi sa iyang tungod sa iyang ulohan.

Si Salie mikurog nga nagtan-aw sa iring itom nga siga kaayo ang mga mata nga miatubang kaniya. Nagpangusmo ang mananap nga daw nasuko pag-ayo. Siga pa ang mga mata niini kay sa mga mata ni Allan kaganina sa pagkakita sa lalaki sa iyang pagpanghilabot sa mga magasin nga gipahimutang niini sa center table didto sa sala.

Si Allan kadali ra nakakuha sa usa ka putol nga kahoy didto sa usa ka suok sa kusina. Gibunalan sa ulitawo ang iring. Naglagot kini nga gihadlok sa mananap si Salie. Naigo ang iring sa iyang pagbunal ug natagak kini sa lamesa. Apan nakahimo pa gayod kini pagdagan pahilayo sa nahimutangan nilang Salie.

“Thank you, Allan,” ni Salie pa.

“It’s alright,” tubag ni Allan nga mitutok sa dalaga, “basta ikaw.” -- Sumpayan pa