Gula 102
Nakahukom ang dalaga pagbutyag sa tinuod nga hinungdan nganong siya nagpanuko ug nahadlok makigrelasyon og lalaki. “Nahadlok akong masakitan, Yuri. Mahadlok akong binuangan lang sa lalaki nga akong higugmaon ug mahitabo kanako ang nahitabo sa akong inahan ug igsuon.”
“Dili mo angay basehan ang nahitabo kanila nga dili ka manarato, Salie,” ni Yuri, “kay kadtong tanan mugna sa kahigayonan. Ang nahitabo kanila dili mahitabo kanimo kun ugaling sugton mo ako tungod kay lahi ako sa ubang mga lalaki.”
“Unsay nakalahi nimo?” ni Salie pa. “Dili ba natural lang sa usa ka lalaki nga magpatuod sa iyang isulti aron pagdani sa pagtando sa babaye?”
“Dili lang tanang lalaki ingon niana kamaot, Salie.”
Mipasabot si Yuri nga matinud-anon ang iyang tinguha nga maangkon sa hingpit ang pagsalig ni Salie ug ang gugma nga iyang gibati ngadto sa dalaga wala’y paghupas ug kini magpabiling gawas ug tiunay pagligdas sa daghang katuigan.
“Ikaw lang ang akong gihigugma ug higugmaon ko hangtod sa kahangtoran, Salie. Kun imo kong tandoon, paningkamotan ko nga magmalipayon ka kanunay uban kanako aron dili mo basolan ang pagdawat mo sa akong gugma,” ang tingog sa ulitawo tugob sa kaligdong nga ginuntan sa kamaliyupoon sa iyang panagway nga ingon sa nagpakiluoy ngadto sa dalaga. “Dili ko ikaw pahilakon, Salie. Dili pasakitan. Ipanumpa ko kana.”
Taudtaod ang paghugpa sa kahilom una si Salie nakabungat sa mga pulong nga miungot sa tumoy sa iyang dila. “Hunahunaon pa nako’g maayo,” Midayog duko ang dalaga.
“Maglaom ako nga dili mo pakyason ang akong pagpaninguha kanimo.”
“Yuri, hatagi ako og igong panahon. Hunahunaon pa lagi nako di pa ko kaseguro.” -- Sumpayan pa