Mga mata ni Bernadet mangtas

Dihang mihingkod na nga dalaga si Bernadet milutaw na gyud ang iyang kaanyag. Ug tungod niini daghan gyud kaayong mga ulitawo nga buot mosuway sa ilang gibating kaibog kang Bernadet pinaagi sa ilang paghalad niini.

Apan wala gyud matandog ang kasingkasing ni Bernadet sa matag ulitawo nga mangulitawo kaniya dinhi sa ilang balangay sa Langkay-Tagak. Halos kada gabii ug adlaw duna gyu’y mamisita kaniya apan pakyas gihapon sila.

Unya dunay usa ka dumuduong nga bag-o pa lang nahiabot ug diha kini mo-istar sa balay nilang Sergio-Peding. Matud pa, pag-umangkon kuno kini sa magtiayon nga wala nay anak kay namatay ang bugtong nilang anak nga matud pa gahigos na lang kuno ug hangtod nga nakabsan ra gyud kini sa iyang kinabuhi.

Kining maong dumuduong ginganlag Demetrio ug Demet ang angga niini. Kausa niana dihang mipalit kini sa tindahan nila ni Bernadet kay duna lagi sarisari store ang mga ginikanan sa dalaga wala damha nga nagkatagbo ang ilang masig ka tinan-awan.

Sa laktod nga pagkasulti, usa’g-usa kanila dunay hilom nga pagbati nga sila ray nasayod. Apan kay mogimaw man gyud kun ang pagbati mogitib na dihadiha, maong mibisita si Demet kang Bernadet, usa ka hapon niana.

“Pasayloa ko, nga kining akong gibuhat daw usa ka pangahas kay dili man ko taga dinhi, Bernadet,” niini pa sa kalmado nga tingog.

“Ok ra, uy. Kinsa gani toy imong ngalan?” nagpakisayod si Bernadet.

“Demetrio. Demet ang akong angga.”

Mitan-aw si Bernadet sa dagway ni Demet. Dugay. Iyang gitutokan ang hitsura niini ug dinhi iyang nasuta nga ambongan kini. Ug karon sukadsukad nga mipitik ang kasingkasing sa dalaga.

“Nia koy dalang mga bulak,” ni Demet pa.

“Salamat,” mubong tubag sa dalaga.

“Abi nimo, Det, sa una pa lang pagkakita ko kanimo naka ingon ko sa akong kaugalingon nga ikaw na ang babaye nga akong gipangita,” bugnaw ang tingog ni Demet.

“Mao ba,” dihay pahiyom nga mihulma sa mga ngabil sa dalaga.

“Oo, ikaw na gyud, Bernadet,” ug gikuptan ni Demet ang tuong kamot sa dalaga. Apan ingon sa misibog og gamay ang dalaga ug dunay gisulti.

“Kun mahal mo ako, Demetrio, ipalayo ko dinhing dapita -- dinhi sa among balangay sa Langkay-Tagak. Ayaw na lang pangutana pa kun ngano basta, ipahilayo ko gikan dinhi,” seryoso si Bernadet.

Tuod, usa ka gabii nagtaban ang duruha, didto sila mopaingon sa usa ka isla. Sulod sa duha ka bulan nga ilang panagtipon ingon sa duna nay namatikdan si Demet kang Bernadet. Kanunay na lang kining maghinuktok diha sa may bentana.

“May problema ka, Det?” nangutana si Demet. “Ayaw lang kabalaka kay sa sunod buwan magpakasal na ta sa Huwes...”

“Dili na mao ang akong gihunahuna, Demet. Abi nimo, may gitago ko nimo ug kini bahin sa among kaliwat,” hinay ang tingog ni Bernadet.

“Kay unsa man diay na, ha, Bernadet?” hinay usab ang tingog ni Demet.

“Ungo mi’g kaliwat, Demetrio. Wala kaayo mi madungog sa among baryo kay adto man mangabat ang akong tatay ug nanay sa laing baryo. Mao na ang tinuod...” wala motan-aw si Bernadet kang Demet.

Mipahiyom lang si Demet. Mora’g wala motubay sa gisulti ni Bernadet. Kuwang siya sa pagtuo.

“Aron ka gyud motuo, karong gabii, kay desi otso anyos na man ko rong adlawa, tan-awa unya ang akong mga mata, basta tan-awa lang...”

Pagka-gabii, pagbagting gyud sa alas otso, miuwang ang iro. Miduol si Demet kang Bernadet kinsa nagbarog sa may bentana. Unya milingi kini kang Demet. “Demet, tan-awa, tutuki ang akong mga mata.”

“Uy...kapuwa sa imong mga mata ug siga kaayo, ug nanglingkaang ang imong buhok, Bernadet. Naunsa man ka? Uy, may mga balhibo sa imong mga buktonnnnn...gibati’g kakugang si Demet sa iyang nakita.

“Mao kini ang giingon ko kanimo. Karon motuo ka na, Demet, nga ako kaliwat ug ungo, ug usa na ka mangtas ning gabhiona karon, he, he, he,” ni Bernadet pa nga milayat pagkalit sa bentana ug kalit lang nahanaw.

Dinhi mikurog si Demetrio sa kalisang sa iyang nakita. (Kataposan)