Ang patay'ng lawas ni Ponso mangtas

Tungod sa mga tabitabi nga si Ponso duna nay daghang gipangbalbal didto sa pikas nga balangay ingon sa gibantayan na siya sa iyang mga silingan. Wala na sila’y kompiyansa kang Ponso. Gani, bisa’g anha lang nila masugati sa may eskina si Ponso mangandam gyud ang kutob sa makasugat niini.

Usa sa dunay pagdumot kang Ponso mao si Takyo nga sugarol og manok. Hangtod karon wala pa gyud maminyo si Takyo kay alang niya pakatam-ison niyang magpabilin siyang ulitawong guwang kay sa maminyo og usa ka babaye nga wala siya’y gugma.

Ang iya man gud nga gihigugma mao si Tanciang nga mao karon ang asawa ni Ponso. Nagkahigugmaay gyud sila si Tanciang apan dihang mitungha kini si Ponso dinhi sa ilang balangay ingon sa nadani si Tanciang niini ug gibuwagan si Takyo.

Dinhi nagdugo ang kasingkasing ni Takyo sa hilom ug nanganti siya nga hilumon niya’g patay si Ponso kay dili maayo ang gibuhat niini, maoy pagtuo ni Takyo nga gihipnotismo niini si Tanciang maong misugot nga makigminyo ni Ponso.

“Puwerteng ungoa anang pamilyaha, uy, bay Takyo,” ni Danilo pa nga suod ni Takyo. Suheto kuno siya kay silingan nila kini didto sa balangay sa Bihag-Manok. “Gipalayas na man gani na sila, ug maong namalhin didto sa lungsod sa San Agustin ug didto na sila mangabat og maayo. Ug karon nga nia na kana si Ponso, delikado kaayo ta dinhi, Bay, nga hasta unya ang mga mahal sa atong kinabuhi, balbalon anang tawhana.

“Mao ba. Aw, tan-awon nato. Putol gyud ang ubol-ubol anang tawhana, Bay. Moila ba gud og ungo ning akong baraw nga dunay boronse,” nangagot ang ngipon ni Takyo. Ug unya dihadiha dunay laraw nga mikalit pagmugna sa iyang hunahuna ug kini mao ang pagpatay kang Ponso. Patyon niya kini nga wala’y makakita. He, he, nalipay si Takyo, kun wala na si Ponso, mahibalik na unya kaniya si Tanciang. Unya dihang gisundan ni Takyo si Ponso, didto kini mopaingon sa karenderya ni Soling libat ug mikaon. Mi-order pa kini og dinugoan. Ug kay misaka man og kadali si Soling sa taas gipahimuslan ni Takyo ang higayon. Gidunggab niya sa iyang punyal si Ponso nga nagtalikod kay nagkaon ug milahos ang punyal dapit sa kasingkasing ni Ponso. Midali dayon og sibat si Takyo. Pagkanaog ni Soling nakasinggit kini sa iyang nakita kay nagbuy-od na man si Ponso nga wala nay kinabuhi sa yuta ug nabulit sa dugo ang iyang dughan ug bukobuko.

“Tabanggggg moooo si Ponso gidunggabbb!!” siyagit ni Soling nga misamot kalibat ang mga mata.

Nanugok dayon ang mga silingan. Ug ilang gitapokan ang patay’ng lawas ni Ponso. Miabot wala dangti’g dugay si Tanciang ug puwerte niining ngaaba og hilak. Miminatay pa gyud.

“Sige lang, Ponso, kay makabawos ra gihapon ka sa nagpatay nimo, hu, hu, hu, hu...” mibakho si Tanciang.

Duha lang ka adlaw ang haya ni Ponso kay gipalubong man dayon kini ni Tanciang aron wala na siya’y kagul-an pa, labi nag makita niya kini nga naa pa sulod sa lungon nga usa na ka minatay.

Mingaw’ng gabii, naglakaw si Takyo ug nagsul-ob siya sa pinakanindot niyang sinina. Ang iyang tumong karon mao ang pag-adto sa balay nilang Tanciang. Lugar karon alang kaniya kay wala na si Ponso kay gilubong adtong miaging semana. Tuod, pag-abot niya sa tugkaran sa balay nilang Tanciang, gipadayon siya niini. Midayon si Takyo. Milingkod siya sa lingkoranan diha sa pantawan. Unya, miduol kaniya si Tanciang nga nagpahiyom ug may gisulti: “Dunay moabot karon ug ikaw ang tuyo, Takyo. Maayo ron kay gabii na, uy, naa ra siya, o, tan-awa!”

Paglingi ni Takyo maoy iyang nakita si Ponso nga usa ka dakong buhi ug nagtingsi kini ug midayag ang iyang mga bangkil. Usa na kini ka mangtas nga ungo. Unya mihamag dayon kini kang Takyo ug gisuyop ang dugo niini. Pagka-ugma sa buntag hipalgan ang patay’ng lawas ni Takyo nga wala nay kinabuhi. Si Danilo nakakita diay sa pagbalbal ni Ponso kang Takyo didto sa pantawan sa ilang balay ug milanog ang iyang tingog, “buhi si Ponsooo! Buhi siya ug siya ang mibalbal kang Takyo!” Apan way mituo kaniya ug gikulbaan si Danilo. (Kataposan)