Ang gwatsing si Apyot

Apyot, maayo unta og mopahuway ka na sa pamoksing. Nakatigom na ta. Nakapatukod na pud ta og haruhay nga panimalay. Maayo man pud ang lakaw sa atong negosyo nga patanto dala parayeg nga pamulong ni Isay ngadto ni Apyot. “Sus, kanimo Isay ang tanan nakong gibuhat para gyud sa kaayohan sa atong pamilya. Ayaw lang ko pugngi.” Pintok si Apyot sa iyang tubag ngadto sa iyang asawa.

“Si Isay nagmata lang gyud og buntag. Wala siya masayod sa kadaghan sa akong binuhing anak sa mga babaye nga akong gipaangkan sa matag lugar nga akong masuroyan sa akong pamoksing. Mas maayo pa. Mosuroy ko sa kabaret ni Datsi sa may Leon Kilat. Daghan ron ang bag-ong abot,” dayong kuha sa iyang purol sa ilang kama. “Apyot, ayaw sa og lakaw, morebansin sa ta. Panagsa na man lang gud tawon ka kabisibis ning akong buwak. Naglabong na lang gud intawon ni sa kakulang sa imong atiman.” Wala’y sapot si Isay nga namulong ngadto ni Apyot dayong kabyon sa abaga niini. Apan wala na papugong si Apyot. Nilakaw siya.

Wala madugay, gitaparan na si Apyot og batan-ong babaye sulod sa kabaret. “Sir, ako ni si Bitina, ikaw ang gisulti ni Inday Datsi nga nangita og bag-o,” nangalimyon sa kahumot ang nitupad ni Apyot. Iyang gitutokan si Bitina gikan sa agtang hangtod sa kiting. “Uhm, suheto gyud si Datsi sa akong ig-anan. Kini ang tubag sa tanan nakong kahago sa pag-ensayo sa boksing. Siguro gyud ko nga maka-relax niini human sa kombati-heneral.” Dako ang bungisngis ni Apyot nga namulong sa kaugalingon. Nabatyagan niya ang pagbarog sa kamaguwangan niyang ugat samtang nagtutok ni Bitina. “Si Sir baya, grabeng makatutok. Mahilis ko Sir oi.” Paraygon kaayo si Bitina. “He, he, Bitina karon dayon mokuyog ka kanako sa paraiso. Gusto ka?” nagpanilap si Apyot nga namulong wala na siya’y pupamilok nga nagtutok sa punoan sa dughan ni Bitina nga halos mosugwak tan-awon sa gisul-ob niini nga blusang puwa nga nagilak-gilak sa stardust.

Sa dihang naabot na sila sa lawak pahulayanan sa Reclamation Area, dali kaayong nakahushos si Apyot sa iyang karsones. Iyang gihubo lakip na ang tanan niyang alahas sama sa kwentas, pulseras, relo ug singsing nga gisulod niya sa bulsa sa hinubong karsones. Ang iyang pitaka nga nag-akal sa napulo ka buok tagsa ka libo ka pesos nga iyang napaningil gikan ni Panot nga taga Colon iyang gisulod sa hunos sa lamesa kilid sa kama. Dayon nag-push-up pa si Apyot og kanapo. “Andam na ko,” nangandam gyud si Apyot sa kaugalingon samtang si Bitina nag-shower pa.

“Bitina, magsugod na ta,” dala pakiluoy nga hangyo ni Apyot ngadto ni Bitina samtang nanarapo na kini sa lawas kilid sa kama. “Sir, pasensiya na. Ping-ot man akong ilong. Dili ko makatarong sa paglipay nimo kun dili nako masiguro ang pahumot nga akong gamiton aron mas ganahan ka. Sige na Sir, diay botelya sa pahumot simhota kuno ni ug makauyon ka ba,” luray nga tingog ni Bitina ngadto ni Apyot. “Hala sige, ako ning singuhon. Uhm, humot mora’g preskong buwak sa kabuntagon. Hala ambi nang ikaduhang botelya sa perfume aron magsugod na ta Bitina. Sus, naghinamhinam na intawon kaayo ko.” Nagpamahit na gyud si Apyot sa iyang mga ngabil. “Si Sir, baya. Hala dia ang ikaduhang botelya sa pahumot. Ako ning ablihan ug akong ibutang duol gyud sa lungag sa imong ilong.” “Sus, kadugay oi. Ako nang singuhon, pagdali.” Tuod man, gipasingo ni Bitina si Apyot sa inablihan nga botelya. Human sa pagsingo, sa kalit lang si Apyot nakatulog. Nihagok.

Pagkasunod adlaw, nakamata na si Apyot. “Ahh, kasakit sa akong ulo. Kapoy akong kalawasan. Naudtohan man ko.” Gianinaw niya ang palibot. Siya na lang usa sa lawak. Dinhi gibati og tumang kakulba si Apyot. Iyang gidumdom ang hunos nga iyang gibutangan sa iyang pitaka ug ang bulsa sa karsones nga gisudlan sa mga alahas. Wala na ang tanan. Nahanaw daw bula. Ug nahanaw na usab si Bitina. Naghinuktok si Apyot. Gikawatan siya. (Kataposan)