Taboo

“Buntis ako, Gal.”

“Ha! Ilang buwan?”

“Tatlo.”

“Naseguro mong sa akin ‘yan, baka sa asawa mo’yan?”

“Oo, naseguro ko, sa’yo ‘to.”

“Alam ba nang asawa mo ‘to?’

“Oo, alam,pero ‘di siya nagduda. Akala niya sa kanya ito. Saka paalis ang asawa ko papuntang Saudi at pinauuwi ako sa Bicol.”

“Kung uuwi ka sa Bicol, baka uuwi rin ako sa Cebu, di na tayo magkikita.”

Mao kadto ang katapusan nilang panagsulti ni Tita, 20 ka tuig na ang nangagi. Naputol ang paghanduraw ni Gally sa dihang mitingog ang iyang asawa.

“Ling, moabot si Jun, ugma kauban ang iyang uyab.”

“Ha! Nagtaban siya og babaye?”

“Dili oy. Ang iyang uyab ug ang inahan niini, manganhi sa Cebu kay duna sila’y susihon nga importanteng butang.”

“Unsa man kuno?”

“Ambot lang kay wa man niya isulti sa iyang txt.”

Pagka-ugma sa alas 10 sa buntag, miabot si Jun.

“Abi nako og kuyog nimo ang imong uyab,” matud ni Gally.

“Tua sila sa hotel pa, kauban ang iyang inahan. Hain man diay si mama?”

“Tua pa sa Carbon, nangumpra.”

“Maayo hinuon pa kay paadtuon dayon ta karon sa hotel pero dili kauban si mama.”

“Ngano man nga di man pakuyogon si mama mo?”

“Ambot lang basta kita ra kunong duha, busa manlakaw dayon ta samtang wala pa si mama.”

“Na, hala, tana,” dayong kanaog ni Gally.

Didto sa hotel, human motuktok si Jun sa lawak, may miabli. “Uy! Gal, komusta ka?”

Nakurat si Gally sa iyang nakita, “Tita, ikaw ba ‘to - bakit nandito ka?”

“Maupo ka muna, Gal, Jun at may pag-uusapan tayo.” Human makalingkod ang duha. “Nakita mo ‘yang dalagang ‘yan?” gitudlo ang babaye nga naglingkod sa kama. “Tingnan mong mabuti baka makilala mo.”

“Kahawig siya ni Jun.”

“Natural, kahawig siya ni Jun, dahil magkapatid sila. Siya ang pinag-buntis ko nang sinabi ko sa’yo bago ako umuwi sa Bikol. Itong si Jun, desidido na magpakasal sila, sabi, di pwede dahil magkapatid sila.”

“Tutoo ba, pa, magkapatid kami?” matud ni Jun.

“Oo, magsuon mo Jun, busa di mahimo nga magpakasal mo.”

Mitindog ang dalaga ug migakos kang Gally, “papa, ikaw pala ang tunay kong ama.”

“Mabuti na lang at naagapan mo kaagad, Tita.” (Katapusan)