Paggawas niya sa main lobby sa tulonghaan, nakita niya si Cody nga nagbarog dili layo sa nahimutangan sa security guard. Mipahiyom kini pagkakita kaniya. Nakasabot dayon si Colleen nga siya’y tuyo niini mao nga iya kining giduol. Misugot usab si Cody kaniya.
“Nadawat ba nimo ang akong text?” Sukit ni Cody.
“W-wa ra ba,” nahakanga si Colleen. Wala siya’y nadawat nga text gikan kang Cody gawas niadtong morning greetings niini kaganinang buntag alang kaniya. Pero nakaseguro si Colleen nga dili kadto ang text nga buot ipasabot ni Cody. “Gi-off man gud nako ang akong cellphone kaganina samtang nagklase mi. Masuko ang among propesor.”
Gikuha ni Colleen ang cellphone gikan sa iyang shoulder bag ug gi-on kini. Wala madugay mitingog ang message alert tone niini. Dihay misulod nga mga text messages. Lakip ang text ni Cody.
“Dapiton ko unta ka og paniudto unya,” ni Cody nga wala na magpaabot nga mabasa niya ang text niini.
“Nga-ngano man?” Nakapangutana si Colleen.
“Wala lang. Gusto lang kong mahibalik ang atong bonding kaniadto.”
Wala motingog si Colleen.
“Is it okey for you?” Sukna ni Cody.
“May klase pa ko after this vacant period,” pasabot ni Colleen. “Kun okey ra nimo, unya na lang human sa sunod nakong klase.” -- Sumpayan pa