Dugay'ng namunga

Ayay! tuaw ni Ernie dihang natakilpo iyang walang tiil ug nadakdak siya sa parking space sa Royal Charms Hotel sa rekle. Nabuhian niya ang libro, folder ug ubang papeles nga iyang gibitbit. Nagpasad sa semento. Alas otso ron sa buntag. Siya pay unang niparking dinhi.

Nagpanglingi siya kun wa bay tawong nakakita niya. Wala! Busa, wa siya’y angay’ng kaulawan. Mobarog unta siya aron mamapha. Unya puniton iyang mga dala nga nagpasad sa semento. Apan nisakit iyang walang bongkol. Nga morag napiangan o nabalian ba kaha siya.

“Guard!” nisinggit na lang siya aron magpakitabang. Bisag wa siya’y guwardiyang nakit-an.Dunay speaking engagement si Ernie sa ikatulong andana sa hotel, diin may HRD Seminar nga gitakdang himon karong taudtaud sa alas nuybe sa buntag. HRD Consultant man siya ug may daghang gihuptang mga kompanya nga iyang mga kliyente.

Wa pa gyu’y guwardiya nga niduol niya. “Guard!” nisinggit na sab siya pag-usab samtang nagyaka.

Nagpanglingi siya sa palibot. Nabalaka nga di siya mahinayon sa iyang pagsulti sa seminar. Wa ra bay daling available nga makapuli niya. Unya sayangan sab siya’s iyang honorarium nga singko mil pesos, sa 30 minutos lang nga pakighinabi sa mga mosalmot sa seminar.

Nakit-an ni Ernie kun unsay hinungdan sa iyang pagkatakilpo. Dunay kabelya nga nag-igdal sa semento nga parking lot tungod sa iyang kanauganan sa pagparking niya. Duha ka pulgada ang gitas-on sa kabelya. Natumban sa iyang walang tiil. Tungod gyud sa tikod. Maayong pagkalakip niya.

“Ikiha gyud nako ang management sa hotel!” tuaw niya sa hilom.

Unya may laing kotse niabot. Niparking duol niya. Ug natung-an siya sa duha ka kotse. Iyang Hyundai Accent naa sa too niya. Ang Honda Accord nga bag-ong niabot, naa sa wala niya. Nagdaling nanaug ang nagmaneho sa bag-ong niabot nga kotse. “Oy! Gaw! Naunsa man ka gaw?” sa tawo nga bag-o lang nanaug sa Honda ug niduol sa nahimutangan ni Ernie.

Naglibog si Ernie nga may ig-agaw diay siya sa Sugbo. Ang katapusang paryente nga nahimamat niya, sobra na napulo ka tuig ang nakalabay. Hangtud karon, wa na sila’y contact. Nihinay og hangad si Ernie aron tan-awon ang hitsura sa nitawag niyag “Gaw”.

Niadtong may higala siyang giduaw sa ospital, may nabasa siyang ngalan sa pasyente sa tupad nga lawak. “Archie Zacatecan”. Iyang sang giduaw. Gidad-an niya’g mga prutas ug ubang laming pagkaon. Nalipay si Archie. Dakong pasalamat niya ni Ernie nga niduaw ug namaryente niya. Talagsaon man god kaayo ilang apelyido. Nagtrabaho si Archie sa usa ka hotel sa siyudad sa Ozamis. Unya dinhi gyud siya paoperahi og appendix sa ospital sa Sugbo. Way salig ang management sa mga ospital didto. Wa na gyud sila magkita pag-usab human adto. “Archie?!” ni Ernie.

“Ako bitaw, gaw” ni Archie.

“Tabangi ko bi. Kay di ko katindog”, ni Ernie.

Gigunitan siya ni Archie ubos sa duha ka ilok ug gibaswat siya. Nakabarog si Ernie nga nisandig sa iyang kotse. Sakit itunob iyang walang tiil.

“Tabangi sab kog reklamo sa manager sa hotel. Nga ikiha nako ang hotel kun di ko mahinayon sa akong speaking engagement”, dugang ni Ernie.

“Magpakuha ko’g whellchair”, ni Archie. Nipagawas ug nipindot sa iyang selpon.

“Ayaw lang ikiha ang hotel gaw. Kay i-recommend nako nga kami nay gasto sa imong pagpa-x-ray ug pagpatambal. Ako ang manedyer sa hotel, gaw”, ni Archie.

“Mao ba?” nahinangop si Ernie.

“Kun mao na, kalimti lang tong akong gisulti, gaw” ni Ernie.

Wa gyud hinoon napakyas ang pagsulti ni Ernie. Kay gawas sa wheelchair, gipahigayonan siya ni Archie og tanang gamit ug kahimanan aron komportable ang iyang pagsulti nga nag-whellchair lang. Gitubag sa hotel ang tanang gastohan sa pagpa-X-ray, pagpatambal, ug doctor, ug gihatagan siyag kuwarta isip o bugti sa danyos o kahasol sa iyang aksidente. Kay dugay na diay’ng gimando ni Archie nga gipaputol ang kabelya nga nag-igdal sa parking space. Wa gyud tumana iyang mando.

Nagbunga gyud og maayo ang pagduaw ni Ernie og pasyente nga pareha’g epelyido bisa’g di masubay ilang kagikan. Apan, dugay. (Katapusan)