Ulahing pailob

Wala’y maayong buot si Jennelyn. Nagkusmod siya nga nagpatutoy sa kamanghorang anak. Tulo ka bulan palang ang bata. Wala niya tagda ang iyang bana, si Roy, nga nahiabot gikan sa gitrabahoang opisina sa siyudad. Nagmugtok ang iyang nawong. Mitindog siya sa gilingkorang silya ug gitalikdan ang bana.

"O, naunsa ka na man sab, Jen? Gisapot ka na sab?" Nataas ang tingog ni Roy.

"Kinsa may di saputon, ha? Pulos lang pag-atiman sa duha nato ka anak ang akong gibuhat. Napasagdan ko nalang sa pag-asikaso ang akong kaugalingon!" Kahilakon si Jennelyn.

"Mao tingali ni ang rason nga nakigbalik ka kang Rona. Ang bigatlon sang dako, misugot bisag nasayod siya nga minyo ka na!"

"Naa kana sab ana, Jennelyn!" Misamot kataas ang tingog ni Roy. "Mora ka’g buak nga plaka nga sigeng balik-balik ana!"

"Kay ngano, di ba tinuod?' Masuk-anon na kaayo si Jennelyn.

"Maayo pang molakaw. Buysit ning kinabuhi!"

Igo nalang sa pagbakho si Jennelyn paglakaw na ni Roy nga nagyawyaw. Siya ang mabasol sa misirable niyang kaminyuon karon. Supak ang iyang mga ginikanan ug mga igsuon kang Roy. Bahala na kuno’g gipamabdosan siya ni Roy basta dili lang siya makigminyo niini.

Wala siya makahuman sa kolehiyo kay nabuntis siya ni Roy. Nakigtaban siya kang Roy. Ug dihang husto na sila sa edad, gipakasal sila sa mga ginikanan ni Roy. Wala motambong ang iyang mga ginikanan ug mga igsuon sa kasal.

Mora siyag suluguon ni Roy labi na dihang nagpadayon kini sa pagtungha. Gipapadayon man god si Roy sa pagpaeskuyla sa iyang mga ginikanan niini bisag minyo na. Nakahuman gyod si Roy sa kolehiyo ug nakakita dayon og maayong trabaho. Nakigsulti siya kang Roy nga maglain na sila'g puyo aron makabarog sila. Sa sinugdanan, misupak si Roy apan misugot ra kini sa kadugayan.

Nagtuo siya nga mausab na ang dagan sa iyang kinabuhi dihang nag-abang sila si Roy og karaang apartment sa siyudad, nga magmalipayon na siya. Apan misamot hinuon ang kalbaryo sa iyang kinabuhi. Iya ang tanan. Paglaba. Pagpangluto. Pag-atiman sa ilang mga anak. Ug morag senyorito si Roy kay nagpaatiman kini kaniya. Bisa'g sa pagkaligo, magpalugod kini kaniya.

Giantos ni Jennelyn kining tanan. Apan ang dili niya maantos mao ang pagpamabaye sa iyang bana. Iyang nasayran gikan sa suod niyang higala nga nagkarelasyon pagbalik si Roy ug ang kanhi niining hinigugma nga si Rona.

Gisukmatan niya ang bana. Apan milimod kini. Wala moangkon. Misamot kasamok ang ilang kaminyuon. Kasagaran, gabii na kaayo mopauli si Roy gikan sa opisina. Sama karon. Hapit na molawom ang gabii nga mipauli. Ug tua, milakaw pagbalik tungod sa iyang pag-away niini.

Buntag nang mipauli si Roy. Walay trabaho niadtong adlawa kay Domingo. Gisugat dayon niya kini og away. Hangtod siya walay tarong nga kinatulgan.

"Didto ka sa imong babaye matulog, no? Ayaw pagpamakak, Roy. Tug-an na lang!" Gitulisok ni Jennelyn ang bana.

"Oo! Didto ko matulog sa apartment ni Rona! Karon, unsay imong desisyon!"

Miluom paghilak si Jennelyn. Milakaw pagbalik si Roy. Unya, gipanghipos niya ang iyang mga biste ug ang mga biste sa iyang mga anak. Gisulod sa mga dagkong travelling bag. Mopauli siya ug mangayo’g pasaylo sa iyang mga ginikanan. Napupos na ang iyang pailob kang Roy. Dili na siya makaantos.

Ug gibati niya ang kagaan sa iyang dughan. (Kataposan)