Bawion ko ang imong gugma

“Pwes, bawion ko ang imong gugma gikan kaniya.”

May isulti pa unta si Annie dihang nasigpatan niya ang usa ka lalaki nga mitangka sa may pultahan. Nahalingi usab si Edelmar aron pagsusi kun kinsay iyang gitan-aw. Si Melvin!

“M-Melvin...!” ni Annie nga midagan ug migakos sa pamanhunon.

Migakos usab si Melvin kaniya. Mihilak si Annie samtang migakos kang Melvin. Gihapuhap ni Melvin ang iyang bukobuko.

Samtang si Edelmar, ingon sa dili makalahutay sa pagtan-aw kanila nga naggakos. Huyhoy ang mga abaga niini nga mikanaog sa balay.

“Melvin,” ni Annie nga milugak paggakos sa pamanhonon. “Salamat nga miabot ka.”

“Nia na diay siya,” ni Melvin pa. “Mibalik na diay siya gikan sa London.”

“Ayaw na siya’g hisgoti,” badlong ni Annie. “Di ko gustong maghisgot pa kita kaniya.”

Gihinayon gayod nila ni Annie ug Melvin ang ilang pagpanuroy. Nanimba una sila sa Sto. Niño Church. Pagkahuman nanglakaw sila paingon sa Elizabeth Mall ug nangaon sulod sa usa ka outlet sa Orange Brutus.

Nagtimi-timi si Annie sa pagkaon. Wala siya ganahing mikaon bisan lamian ang mga pagkaon nga gi-order ni Melvin alang kaniya. Gikuligaw sa kahasol ang iyang hunahuna. Dili mawagtang sa iyang kaisipan si Edelmar.

Nganong mibalik pa man si Edelmar? Nakapangutana siya sa hilom. Mibalik ba kini aron maghimo’g kasamok sa iyang kinabuhi? Maayo na lang unta kadto’g wala na lang mobalik ug magpakita si Edelmar kaniya aron hingpit na siyang magmalinawon ug magmalipayon uban kang Melvin. -- Sumpayan pa