Kamatayon sa Panumpa

Human sa panihapon, nananghid si Reno kang Xenia nga mogawas kini’g makadiyot sa kuwarto.

“Manigarilyo lang ko sa gawas,” nagkanayon si Reno (kay gidili man ang pagpanigarilyo sulod sa hotel nga ilang gitsek-inan).

Dihang nakagawas na si Reno sa lawak misulod si Xenia sa banyo aron maligo. Apan mao pa gani iyang pag-abli sa shower, may nanuktok sa pultahan sa banyo. Gidali niya’g tapis ang tualya sa iyang lawas ug gibuksan ang pultahan sa banyo aron pagsusi kun kinsay didto sa gawas.

Si Reno ang iyang nakita. Naghangos kini ug ingon sa nabalisa. Mora’g may gikahadlokan.

“Nganong nahibalik ka man dayon?” Nangusisa si Xenia.

“Kinahanglang mamiya kita dinhi karon dayon,” maoy gisulti ni Reno.

“U-unsa?”

“Nia sila...ang mga tawong buot mopatay nako. Paggawas nako sa elevator didto sa ground floor, nakita ko silang nakigsulti sa receptionist. Posibleng matultolan na nila ang atong nahimutangan.”

“G-ginoo ko...!”

“Busa dili ta mag-usik og panahon. Mamiya dayon ta dinhi.”

Dihang mopaingon na unta sila sa may elevator, kalit silang nahasibog kay maoy paggawas sa mga tawong armado gikan niini. Gigunitan ni Reno ang usa ka kamot ni Xenia ug nanagan sila paingon sa hagdanan. -- Sumpayan pa