Anak dalaga sa ungo gipangitaan og pamanhonon

Dalaga na si Alexandra ug dili malilong ang iyang talagsaong katahom. Liwat siya sa iyang inahan nga si Anicita nga maanyag usab nga kun imong tutokan makaingon ikaw nga anak kini og usa ka Katsila.

Matud pa, Katsila kuno ang apohan ni Alexandra nga lalaki nga amahan ni mama niya Anicita.

Dinhi sa balangay sa Tubod-Sidlit si Alexandra ang matawag nga maoy labing matahom dalaga dinhi sa baryo. Karon, naa siya sa ikatulong ang-ang sa kolehiyo sa gikuha niyang kurso nga BS BIO ug sa sunod nga tuig mograduwar na siya.

Dinhi sa ilang baryo ang tabitabi bahin sa kaliwat sa bana ni Anicita nga si David maoy nahimong sumsoman kay kuno lagi si David anak ni Absalon ang labing mangtas nga ungo sa Tigkahoy, ang balangay nga nahimutang sa bukiran bahin sa Silhig-Tukog ug matud pa nga kining maong kaliwat maoy gikahadlokang pamilya didto sa maong baryo.

Mamalbal kini bisag sayong buntag, ug daghan na kuno kaayo kining gipatakdan.

“Ungo diay na si Alexandra, Estong,” ni Salbing pa nga ingon sa gibati og kabalaka kay ang iyang manghod nga si Doming nangulitawo man sa dalaga. Hinuon, wala pa kini sugta sa dalaga.

“Da, tabitabi lang na, uy. Salbing,” hinay’ng tubag ni Estong nga bana si Salbing. “Duna na untay gipamalbal dinhi sa ato. Ingon ana man gyud nang mga balhibuog dila, basta gani masuya ila dayong butang-butangan og istorya, aron lang gyud pagdaot sa iyang isig ka tawo...”

“Pero,luoy man gud ang akong manghod kun mahitabo nga mahimo kining hinigugma ni Alexandra,” dihay gamay’ng pagdumili sa ganay sa tingog ni Salbing.“Makabayaw ko’g ungo, kun mao na, Estong...”

‘Di seguro na mahitabo, uy, Salbing, kay ang mga ungo para ra man sad sa mga ungo. Ug kini si Doming dili gyud mahitabo nga magdayon silang duha...”

“Maayo unta, sus, di gyud ko sad mosugot,” mikusmod ang nawong ni Salbing.

Didto sa balay nilang Alexandra nianang pagka gabii gikasab-an siya sa iyang amahan ug inahan. Hinay ang tingog ni David nga nagkanayon, Sandra,” kami ang mangita nimo’g kinsay imong higugmaon ug unya mamahimo nimong bana sa umaabot nga mga adlaw. Gusto namo nga ungo usab kini sama nato. Naa si Bertoldo, anak ni Cosme, maoy gusto namo nga maoy mahimo nimong hinigugma, kay ungo kana sila ug nagkasabot na ming Cosme....”

Wala motingog si Alexandra o Sandra sa gipamulong sa iyang amahan. Alang niya si Doming ang iyang gihigugma. Aw, kun mamugos gyud si Papa niya David, molayas siya kuyog kang Doming. Magtaban sila ug mangitag dapit nga dili na matultolan ni bisan kinsa sa iyang mga kaliwat. Tuod, usa ka gabii, dihang andam na sila si Doming ug Sandra sa pagpanglakaw aron magpahilayo, kalit lang mitumaw si Bertoldo. Isog kaayo kini nga miatubang kang Sandra. Matud pa niini. “Dili ka makabiya dinhi sa atong baryo, Sandra. Ikaw ang gisabotan sa atong mga ginikanan nga mahimo nakong asawa...!” Ug buot nga kuptan niini ang dalaga. Mipatunga dayon si Doming.

“Ikaw, Doming, karong gabhiona na lang ka kutob,” ni Bertoldo pa nga mora’g kahambaton na. Nanglingkaang ang buhok niini ug nahimo na siyang ungo. “Karon, wakkkk! Wakkkkk, yaaaaaa!!” Midasmag kini kang Doming apan kalit lang usab nga nahimong usa ka dakong iro si Doming ug nagbugno sila si Bertoldo, nalupig si Bertoldo ug mipahilayo. Ingon sa daghan kaayo ang samad nga nadawat niini.

“Maayo gyud nga imo dayon kong gipatakdan, Sandra kay kun wala pa lagmit nga mapatay gyud ako ni Bertoldo,” ni Doming pa nga nahibalik na sa pagka-normal nga tawo.

“Mahal ko ikaw, Doming. Ug ang gugma ko kanimo way kamatayon” ug nanglakaw dayon si Doming ug Sandra aron moadto’g layong dapit nga wala nay makaila kanila. (Kataposan)