Inahan, tan-awa ang imong anak

Iya Meding! Iya Meding! Gisangpit ni Lormel ang inahan ni Rico. “Adtoa una to si Rico kay nakig-away na sab.”

“Hain man dapita?”

“Tua sa may merkado, hubog ug nanghagis didto.”

Si Rico ang gika-intapan nga pinakamaldito sa barangay Mangi-ulawon. Kun away ang hisgotan, walay sibogan si Rico ug kini napamatud-an na sa tibuok barangay ang iyang kaisog. Kun dili kini maka-inom, dili man kini mangita og away, sa higayon nga maka-inom kini, anha na kini manghagis.

Kun unsa kangil-ad si Rico labi na kun mahubog, ingon sa nating karnero kini sa atubangan sa iyang inahan. Dili gyud kini makaako bisan sa pagsulti lang sa iyang inahan. Moduko lamang kini kun ang inahan na ang motingog.

“Pauli sa ato, Rico,” mimando ang inahan sa anak, “sige pauli,” walay tingog si Rico nga mipauli.

Didto sa balay, nianang pagka-gabii, “Dili ka na ba magbag-o anak -- unsaon na man lang kun mamatay ako? Kinsa pa may mobadlong nimo?” Mimaymay si Iya Meding nga naghilak. Hapit na ang Biyernes Santo, anak, magbag-o kana kay luya na ako.”

“Migakos si Rico sa iyang inahan, “Mama, dili ko gusto nga mawagtang ka sa akong kinabuhi, apan, nakagamot na sa kalawasan ko ang gahum sa alak ug maglisud na ako sa pagbiya niini.”

“Luya na ako, anak, ug dili na tingali ako magdugay. Apan buot ko nga magbag-o ka na una ako mopanaw.”

Mihilak si Rico nga naggakos sa iyang inahan. “Mama! Paninguhaon kong magbag-o apan ayaw pagsulti nga hapit ka na mopanaw. Kun ugaling mopanaw ka, Ma, moapas ko nimo kay dili ko mabuhi nga wala ka.”

Milabay ang mga adlaw, wala na mosuroy ug wala na mahubog si Rico. Miabot ang Biyernes Santo ug nianang buntag mihangyo si Rico nga magpalansang siya sa krus. Gikauyonan sa kadagkoan sa kapunongan ang hangyo ni Rico. Nianang alas tres sa hapon nahibaloan ni Iya Meding nga ilansang si Rico sa krus. Iya dayon kining giadto aron pugngan apan didto na sa itaas sa krus si Rico.

Pagkakita ni Rico sa iyang inahan, misinggit kini, “Inahan ko! Sud-onga ang imong anak!”

Natumba si Iya Meding nga nagsud-ong kang Rico nga nagtabisay ang dugo sa mga kamot ug mga tiil niini. Ila dayon gidala sa ospital apan nakabsan gayud sa kinabuhi. Nianang bag-ong gabii, didto sa ospital, ilang gipatambalan ang mga samad ni Rico. Apan sa pagkahibalo ni Rico nga patay na ang iyang inahan, miutong kini ug nabugtoan sa gininhawa.

Nianang pagkasunod gabii, tibuok barangay Mangi-ulawon ang naglamay sa duha ka haya. (Katapusan)