Gula 202
Nakapangusmo si Carlo sa tumang kapungot. Nangurog ang iyang kaunoran ug nanginit ang iyang kalawasan sa inalisngaw sa nagdilaab niyang kasilag. Mikagot ang iyang mga bag-ang ug nagbaga ang iyang mga mata nga mitutok pagtan-aw sa tawo. Sa kalagot, gilud-an ni Carlo ang nawong sa lalaki.
Ang tawo nga maayong pagkaigo sa luwa ni Carlo nahalingiw og diyotay kaniya. Apan dihang mibalik kini pag-atubang kaniya, iyang nakita ang hait nga kinidlap sa mga mata niini. Malagoton. Mora’g nagtuyok ang kalimutaw.
Usa ka makusog nga tamparos ang nadawat ni Carlo gikan sa tawo. Didto kini motugpa sa wala niyang aping. Apan ang sagpa nga iyang nadawat labi pa hinuong nakapasilaob sa iyang tinguha sa pagpatay sa tawo nga maoy nag-utang sa kinabuhi sa iyang mga ginikanan.
Ang tawo mitalikod kang Carlo. Milakang og makaduha. Dayon mibalik kini’g atubang kaniya. Nakita ni Carlo nga may giukit kini’g hinay sa nawong niini.
Midiyong ang mga mata ni Carlo nga nagtan-aw sa gibuhat sa tawo. Ug dili tiaw ang gibati niyang kahikugang dihang natangtang gikan sa nawong sa tawo ang usa ka maskara-effigy-- nga susama gayod sa tinuod nga panagway sa tawo. Apan ang labing nakapahikugang ni Carlo mao ang iyang nakita nga matuod nga panagway sa tawo nga gikaatubang. Naniga ang iyang mga mata nga ingon sa dili makatuo sa nakita. Mora siya’g giurom. Lakip sila si Padre Daniel nakugang usab.
“M-Major Campo,” nakatuaw siya sa nakaila na. “Wala ka magdahom, no, nga ako ra diay usab ang anino nga nagpunay’g sunod-sunod kanimo?” nagkanayon ang hepe nga makantalitahon. “Ug labaw na tingaling wala ka magdahom nga malingla ko ikaw sa ikaduhang higayon.”
“Hayop ka,” matud ni Carlo sa tumang kamasuk-anon. “Ikaw ra diay usab ang nagpatay sa akong mga ginikanan.” “Ug sa kauban mong detektib, Mr. Guieb,” salo ni Maj. Campo.
“Nganong gipatay mo ang akong mga ginikanan? Unsay ilang sala nga nahimo kanimo?
“Ikaw ang nakasala, Mr. Guieb. Napagan lang sila sa akong panimalos.” -- Sumpayan pa