Anino sa Kulto

Taga Carmen gyud ang iyang asawa?” Laing pangutana ni Carlo. “Oo,” maoy tubag. “Naa sa munisipyo sa Carmen nagtrabaho. Si Kuya Roding sab anaa sa Boheco I.”

“Pila na’y ilang anak?” gikan na usab ni Carlo.

“Duha ra man tingali?” Mikipatkipat ang mga mata ni Arlin, ingon sa wala makatino kun pila gyu’y anak ang igsoon ni Jimmy. “Pulos na nagtungha.”

Niining higayona, misagbat ang bata. Nagpakisusi kini. Wala pa nila kasultihi ang bata mahitungod sa ilang plano gumikan sa pagdinali. Nag-apas man gud sila sa dagan sa panahon.

“Asa man diay ta, Tito Carlo?” sukit sa bata. “Layo na lagi ta sa atoa, do.”

“Moadto kita sa ilang Kuya Roding,” laktod nga tubag ni Carlo. “Ilikay ka namo sa kadaotan, Anak,” dason ni Arlin. “Adto una kita sa ilang Uncle Roding. Maayo didto kay layo sa peligro.

“Ngano man diay, Ma,” nagpadayon sa pagpakitubod ang bata.

Gipasabot ni Arlin ang inosenteng bata. Sa linghod nga salabotan ni Shantal, naglisod si Arlin pagpasabot kun nganong buot kining patyon sa mga sakop sa kulto hinungdan nga mikagiw sila gikan sa lungsod sa Mabini.

“Unya bi,” sa bata pa. “Dili na ko maka-eskuyla. Nag-ingon ra ba ang among teacher nga dili mi magsige’g absent.”

“Ang imong Papa na ang maantigong mopasabot sa imong teacher,” ni Arlin. “Ang mahinungdanon niining higayona mao ang imong kaluwasan.”

“Dili ka magdugay sa ilang Uncle Roding, Inday Shantal, misagbat si Carlo. “Mahimo ka nang mopauli sa ato kun madakpan na namo ang mga tawo nga nagtinguha sa pagpatay kanimo.”

Nahilom sila. Ug samtang nagpadayon si Carlo sa pagpamaneho sa sakyanan, gipasiklapan niya sa salamin sa ibabaw sa manibela ang inahan ug anak nga nagtupad sa luyong lingkoranan sa awto. Iyang nasuta nga ang bata giganoy sa katulogon. Wala dangti’g dugay, nahikatulog usab si Arlin. Gipasagdan lang sila ni Carlo. Nasayod siya nga kulang sila sa tulog kagabii. -- Sumpayan pa