Anino sa kulto

GULA 114

Nanghimudlay lang sila’ kadiyot. Human makatigom og igong hangin ug kusog, subling mikatkat si Carlo sa bukid sa parnaso. Sa laing higayon, gisaw-an nila ang kalalim sa himaya nga dulot sa gugma.

“Kun wala pa ko moanhi sa Bohol,” ni Lexie pa tapos molurang ang kakutas sa ikaduhang hugna sa ilang kombate,” wala untay mahitabo karon.”

“Bitaw,” mubong tubag ni Carlo.

Unya, dihay hilom nga gihunahuna si Carlo. Nangita siya’g paagi nga mapadayag kini niya ngadto kang Lexie. Gigabling niya ang hinigugma pag-atubang kaniya.

“Naunsa ka?” ni Lexie.

Gitutokan ni Carlo si Lexie taliwala sa kangitngit. Niya pa. “Gusto kong makasal na kita, Sweetheart.”

“T-tinuod ka, Sweetheart?” gigunitan ni Lexie ang iyang suwang.

“Wala ko magtiaw,” niya pa. “Kun masulbad ko na kining krimen nga nahitabo karon dinhi sa Mabini diin naapil pagkaangin ang kinabuhi sa akong mga ginikanan, magminyo na kita.”

Kalit milugak ang paggakos ni Lexie ug mitalikod kini kaniya. Gisunod kini niya’g gakos.

“What’s wrong?” niya pa sa pinong hagawhaw.

“Dugay pa man diay,” may kahisagmuyo ang tingog sa dalaga.

“Sabta ko, Sweetheart,” alam-alam ni Carlo. Gusto kong wala na akoy hunahunaong problema human sa atong kasal aron wala nay makatugaw sa atong honeymoon. Gusto kong hapsay ang tanan human sa atong kasal. Kana bang wala na kitay laing hunahunaon gawas sa atong kaugalingon.”

Wala motingog si Lexie. Nagpabilin kining nagtalikod kang Carlo.

“Sige na please...” hangyo ni Carlo.

Taudtaod, mihinay pag-atubang si Lexie kaniya. “Okey, mosugot ko.” -- Sumpayan pa