Hinog sa punoan

Gula 8

“Wa sab sila’y kangho. Kahibawo ka na man nga pobre sab sila sama nato.”

Mibati og kahisagmuyo si Urielle. Sa hilom nakaingon siya: “Kapait gyud kun pobre ta!”

Ingon sa nag-anam og kahugot ang pagpiog sa kaluya sa sakit ni Nang Marciana. Nabalaka na pag-ayo sila si Urielle tungod kay gawas nga dili makabangon, mimenos usab ang kinan-an sa iyang inahan.

Ang problema kay wala gayod sila’y kuwarta nga magamit sa pagpatambal sa iyang inahan. Ordinaryo ra gud ang ilang kahimtang. Nabuhi lang sila sa pagpanaop sa dakong kayutaan ni Don Emilio Arcanghel, ang usa sa labing tinamod nga tawo sa lungsod sa Tuburan. Sila usab ang nagbantay sa kalubihan ni Don Emilio ug gitugotan nga makapatukod sila’g balay sa luna nga gipanag-iya niini.

Apan dili mahimong pasagdan lang usab nila ang kahimtang ni Nang Marciana. Nagtambayayong sila si Urielle ug Noy Sidro sa pagpangita’g paagi nga makakita sila’g kuwarta nga ikapatambal ni Nang Marciana. Pero wala gayod sila’y nahunahunaang laing paagi.

“Ibaligya na lang nato ang atong turo,” nagkanayon si Noy Sidro nga gigamhan sa tumang kabalaka.

“Unya, Tay,” ni Urielle pa. “Asa ka na man lang unya’g idaro? Mao ra ba kanang kabawa ang imong katimbang sa panguma.” -- Sumpayan pa