Ungo gidukol atol sa Pasko

Buntag sa Pasko ug sama sa naandan sa nanglabay’ng katuigan nia na sab si Mr. Elpidio sa iyang rest house nga nahimutang duol sa baybayon. Dako ang wanang dapit sa tugkaran sa rest house ug nia siya dinhi karon kuyog sa iyang mga sakop aron manghatag og pinaskohan.

Ingon na gyud niini ang iyang ginabuhat matag abot sa Pasko ug way gipili si Mr. Elpidio sa iyang hatagan sa iyang pinaskohan. Dato man gud si Mr. Elpidio ug wala usay tawo nga nahiubos kaniya dinhi sa ilang lungsod kay nindot siya’g batasan. Bugnaw manulti ug dili tig-insulto.

Karon lang ingon sa nagbaha ang mga lumolupyo nga naglinya aron modawat sa tag-napulo ka kilong bugas ug duna pa gyu’y mga linata ug mga uban pang mga groceries ug may pakapin pa gyud nga sobre nga dunay sulod nga kuwarta. Wala na gyuy makahimo sa batasan ni Mr. Elpidio.

Mao man gani nga kutob sa mangayog hinabang niya dili gyud mapakyas kay iya gyung hatagan. Ug karon kay Pasko na man, Disyembre 25, naglinya ang mga taga dinhi sa ilang lungsod.

“Ungo gud, wala na roy ungo, uy, Boning,” ni Mr. Elpidio pa nga kalmado kaayong naglingkod sa iyang lingkoranan samtang nagsaksi sa iyang sinugo nga mga sakop nga naghatag na og mga pinaskohan.

“Mao nay tinuod, Nyor. Ungo kaayo nang dako si Peryong,” ni Boning pa nga nagpadayon sa pagpakighinabi sa dato nga politiko.

“Aw, wa koy mahimo ana, Boning, kay ako mao man lang ang pagpanghatag og mga pinaskohan sa mga lumolupyo dinhi sa ato -- labi na gyud sa mga kabos. Ug kana si Peryong dili ba pobre man intawon kaayo na, Boning,” mitan-aw si Mr. Elpidio kang Boning.

“Nyor, ayaw kana siya paduola dinhi kay basig matakdan ka.Tayhopan ka gani, na, takdan ka gyud sa pagka-ugo,” mora’g mikusog ang tingog ni Boning nga naglagot kang Peryong nga miduol kanila.

“Imo kong gitawag, Nyor, may isugo ka nako?” ni Peryong pa nga naghapuhap sa iyang upawong ulo.

“Di ba nakatabang ka man nako niadto sa midagan pa ko’g Mayor?” ni Mr. Elpidio pa.

“Oo, leader bitaw ko nimo, Nyor,” mubong tubag ni Peryong.

“Adto nya sa balay karong gabii kay duna koy ihatag nimo,” ni Mr. Elpidio pa.

“Uy, kakuyaw gud, Nyor, nga imo nang paadtoon didto sa inyo karong gabii, tingpangabat ra ba na niya nang mga orasa,” ug gidukol ni Boning ang ulo nga upawon ni Peryong. Nasakitan si Peryong.

“Ayaaayyyy! Ngano gud nga imo man kong gidukol, Boning,” mireklamo si Peryong. Apan misamot hinuon kasuko si Boning ug iyang gikuwelyohan si Peryong. “Unsa man, sukol ka nako, haaa!”

Misiga ang mga mata ni Peryong. Ug iyang gikumot ang baba ni Boning ug dinhi nahitabo ang lamoklamok. Bisa’g dako si Boning gilupig siya ni Peryong. Misuliyaw ang mga tawo ug nabungkag ang linya kay giganahan sa sumbagay sa duruha. Matud pa, hanas sa diyudo ug karate si Boning. Apan sa nadugay na, naluya si Boning ug midagan kini.

Gilutos kini ni Peryong hangtod ngadto sa baybayon. Nagsininggitay ang mga tawo nga nalingaw sa kombati sa duruha. Unya, mao na lay nahibaw-an ni Mr. Elpidio nga si Boning gihatod sa Hospital kay nagalhab ang tiyan.

Giinom pa gyud kuno ni Peryong ang dugo ni Boning. Ungo ba kaha gyud si Peryong? Mao kini ang diha sa hunahuna ni Mr. Elpidio, apan alang kaniya dili importante ang maong kasayoran, ang importante nga malipay ang tanan niyang mga silingan o mga katagilungsod sa mga Pinaskohan nga iyang gihatag kanila nga kinasingkasing gayod. Pagka-gabii didto sa ilang balay may tingog sa Wakwak nga nagpatungod apan dili siya motuo og ungo, dili ug dili gyud. (Kataposan)