Anino sa Kulto

“Mao gyud kaha kanay hinungdan Doktor? ” ni Carlo pa. “O gusto lang gyud nga tagoon sa kadagkoan sa maong kulto gikan sa mabuot nga katilingban ang yawan-on nilang tumong ug binuhatan?” “Posibleng nakaigo ka nianang imong panahom, Carlo,” sa doktor.

Nahilom si Carlo. Ang iyang hunahuna nangapkap og dugang pang mga pangutana. Unya dihay natikdolan sa iyang kaisipan. Gusto niyang kahatagan gilayon og tubag ang pangutana nga gisukna niya sa iyang kaugalingon. Kay alang kaniya, dili pa kompleto ang kasayoran nga iyang nakuha gikan ni Dr. Castro. Mao nga mipasupot siya’g laing pangutana ngadto sa mananambal.

“Unsaon ninyo pagkasayod sa venue sa inyong sunod panagtigom?” ni Carlo. “Ipahibalo ba kini atol sa asembliya nga inyong tambongan?”

“Dili, Carlo,” tubag sa doktor. “Ang pagpahibalo sa venue ipahibalo matag adlaw’ng Biyernes. Kasagaran sa udto. May mga tawo nga maoy mosungko sa tanang mga sakop sa kulto. Sinugo siya sa supremo.”

“Supremo?” nakasukna si Carlo. “Kinsa ang inyong supremo?”

“Wala ako makaila kaniya,” may kaluya nga gipuyos ang tingog sa mananambal. “Ang buot kong ipasabot, wala pay usa kanamong mga disipulo sa Tambayawan dinhi sa Mabini nga nakakita sa among supremo.” “Dili ba diay siya kauban ninyo sa inyong pagsimba?” sa sekreta.

Miyango si Dr. Castro. Ug niya pa. “Ang order sa among supremo ipaabot niya kanamo pinaagi sa iyang tuong kamot nga gitawag namo’g ansiyano.”

“A-ansiyano?” subli ni Carlo nga mao pa makadungog sa maong ngalan.

“Oo, Carlo,” sa doktor pa. “Ang ansiyano mao ang mensahero sa supremo ngadto sa mga disipulo sa Tambayawan. Apan bisan ang ansiyano mismo sumala sa iyang gisulti kanamo, wala pa usab makakita sa among supremo.” -- Sumpayan pa