Little black book

Samtang nagpiyong ang mga mata sa babaye nga naghayang paghigda sa kama, gitutokan ko siya. Naglaway kong nagtan-aw niya. Naibog ko niya. Sa iyang kahimtang nga naghayang, kanindot gyud niyang patongan.

Sa wala ko lang damha, mibuka ang mga mata sa babaye samtang nagtutok ko niya. Mora’g nakasabot ang babaye nga may kaibog ang akong tinan-awan kaniya. Ug daw kadali ra ming nagkasinabot.

Gisenyasan ko niya pagpaduol kaniya. Miduol ko. Gigunitan niya ang usa nako ka kamot og gibitad ko niya paingon sa kama nga iyang gihigdaan. Nahipatong ko sa ibabaw sa iyang lawas. Nag-abot ang among mga gininhawa. Mikusog ang kulba sa akong dughan -- sa kahinam!

Nangahas ko paghalok sa iyang lips. wala siya mopalag. Wala niya ilikay ang iyang ngabil. Maong giukoban ko kini’g maayo. Dihang wala gyud siya mo-ik, gipanangtang ko ang tanang salimbong sa iyang lawas. Dihang pareho na kaming hubo, gipanghinol ko ang sensitibong mga parte sa iyang lawas. Nabasa ko sa iyang reaksiyon nga giganahan siya’g maayo. Dihang pareho na kaming gisakaan sa naghingapin nga biga, ako siyang giturdiyak. May pagkaapiki ang iyang ganghaan bisan dili na siya virgin. Kadali ra kong nakapabuto sa akong kuwamog!

“Sino ka ba talaga?” Gipangutana ko ang babaye human sa makutas namong kombate sa kama.

“Ako si Lindsay,” tug-an niya sa iyang ngalan.

Ug gisultihan ko niya sa mga panghitabo sa iyang kinabuhi, kun nganong nahiabot siya sa dapit nga akong gitrabahoan sa Pasig City.

Taga Samar diay siya. Nanarbaho sa Parañaque City isip katabang. Usa ka drug lord ang iyang amo. May anak kining lalaki nga iyang nauyab ug maoy nakapusgay sa kaputli sa iyang pagka-babaye.

Gusto kuno siyang patyon sa iyang amo nga drug lord! -- Sumpayan pa