Little black book

Sa Manila, dili mahimong mag-estambay og dugay. Pait kaayo ang kinabuhi sa Manila kun wala kay trabaho. Labina gyud kun wala kay kabanay nga kadangpan. Maong nangita dayon ko’g laing trabahong kasudlan human mo-end ang akong kontrata sa general services company.

Ni-apply ko pagka-security guard sa Uriel Cruz Vallecera Detective and Security Agency. Maayo gani kay nadawat dayon ko. Gihatagan dayon ko’g posting. Usa ka bodega sa Pasig City ang akong gibantayan.

Usa ka higayon niana, panggabii ang akong duty. May nasaag nga usa ka babaye nga nahitukboy sa akong puwesto. Guwapa siya pero may pagka-chubby sab hinuon. Miduol siya sa akong nahimutangan.

Kaadlawon na niadtong higayona. Mga 3AM. Nihangyo ang babaye nako. Mahimo ba kuno nga molingkod siya sa lingkoranan sa gawas nga bahin sa outpost nga akong nahimutangan. Gikapoy na kuno siya’g maayo ug gibati nag pagduka. Wala na lang ko mangutikuti kun kinsa ug diin siya gikan.

Dihay plano nga misantop sa akong hunahuna. Dihang medyo hayag na ang kalibotan, miabot ang guwardiya nga akong karelibo. Gipukaw nako ang babaye. Gidapit ko siya nga sa balay nga akong gipuy-an sa Philcoa motiwas og katulog. Maayo didto kay walay disturbo. Misugot siya. Mikuyog siya nako sa Philcoa. Gidiretso ko siya sa akong kuwarto.

Pagsulod namo sa kuwarto, imbes matulog, iya kong gigakos. Iya kong giingnan nga maayo untag dili ko siya biyaan. Nahadlok kuno siya. May mga tawo kunong nangita kaniya. Gusto kuno siyang patyon sa maong mga tawo. Gikulbaan ko sa iyang gisulti. Tingalig maangin ang akong kinabuhi kun magpabilin siya sa akong gipuy-an.

“Mamaya na natin pag-usapan ‘yan,” giingnan ko siya nga ang buot ko nga ipasabot mao ang iyang kahimtang. “Matulog ka muna.”

Mihigda dayon siya sa kama. -- Sumpayan pa