Gula 66
Mitutok si Gelia nako. Nabasa ko ang kaligdong nga mihun-ag sa iyang nawong. Naglisod ko pagharong sa iyang tinan-awan.
“Ni-matured na ang akong hunahuna, Jose,” nagkanayon si Gelia.
“Wa ko ikaw hisabti?” Giingnan ko siya.
“Nakaamgo na ako nga maayo ka lang diay kun imo pa akong makita. Pero kun di mo na ako makita, kadali ka rang mahikalimot nako.”
“Dili kana tinuod, Gel. Hangtod karon ikaw pa gihapon ang akong gimahal. Tuohi ko, please...”
“Nan, nganong wala ka man mobalos sa akong mga sulat?”
Wala ko makatingog. Nasuta ko nga nahiubos si Gelia nako gumikan kay wala na man ko mobalos sa iyang mga sulat nga gipadala kanako.
“Wa kay palabra de honor, Jose,” giingnan ko si Gelia. “Maayo ka lang mopasalig pero wa kay baroganan.”
“Hatagi ko’g laing higayon, Gel,” nangaliyupo ko niya. “Hulipan ko ang dako kong pagkuwang nganha nimo...sa atong relasyon.”
“Di na ko makahatag nimo’g laing higayon. Nasayod kong ako’y alkanse kun makigbuwag ko nimo kay naangkon mo na man ang akong pagka-babaye. Pero mas modako pa tingali ang akong alkanse kun tubayan ko pa ikaw sa ikaduhang higayon bisan nabisto na nako ang imong baraha.”
“U-unsay buot mong ipasabot, Gel?”
“Niining higayona, pormal kong ideklarar ang pagbugto sa atong relasyon. Hingpiton ta ang atong break-up.”
Wala koy nahimo gawas sa pagdawat sa hukom ni Gelia. Unsaon nga giisip man niyang sala sa among relasyon ang wala nako pagbalos sa iyang mga sulat. Sige na lang. Dili man sab ko alkanse sa among relasyon.
Pagkasunod adlaw, laing surpresa ang miabot kanako. Pagsulod nako sa eskuylahan, gikasugat nako si Jovie. -- Sumpayan pa