Little black book

Hilom kong nalipay dihang wala gayod mopakita’g pagtutol si Jovie sa akong gibuhat. Milampos ko pagtangtang sa blouse nga iyang gisul-ob. Dayon ang iyang bra. Mihangos ko dihang nahikapan ko ang bus-ok kaayo niyang dughan, ingon kabus-ok sa dughan sa tukmo.

Gidaitlan dayon nako’g halok ang cleavage sa taliwala sa duha niya ka boobs. Unya giungad nako’g maayo ang iyang dughan. Gisunod nako’g trabaho ang iyang boobs gamit ang akong dila, ngabil ug kamot. Miutnga si Jovie, mora’g maputol ang iyang gininhawa sa kalalim nga gibati.

Gipadayon ko ang pagpabatyag kang Jovie sa kalalim. Gi-whisper niya’g litok ang akong ngalan agi’g pagpahungaw sa sensasyon nga iyang nasinati. Nakamatikod sa maong timailhan, nigara ko sa pagdiskarte. Gitukbil ko ang tanang sensitibong parte sa iyang lawas.

Hangtod nga ingon sa wala na lang makamatngon si Jovie nga nahubo na nako ang kataposang salimbong sa iyang pagka-babaye. Ulahi na siyang nakadiparal nga diha na sa akong kamot ang iyang underwear.

“Ambi na,” giingnan ko niya nga gustong iuli ko ngadto kaniya ang iyang underwear nga diha sa akong posisyon.

“Unya na,” gitubag ko siya. “Inigkahuman.”

“Mag-unsa man diay ta?” Nakasukit siya.

“Mag-ana,” gidakol-dakol nako ang akong usa ka tudlo sa iyang palad.

“Di ko, uy. Mahadlok ko.”

“Ayaw kahadlok. Akoy bahala.”

Unya gipadayon ko ang pagtukbil sa sensitibong mga parte sa iyang lawas pinaagi sa akong dila, ngabil ug mga kamot. Dihang akong namatikdan nga ingon sa nanglumoy na si Jovie sa tumang kagana, gidali-dali sab nako’g panangtang ang tanang mga salimbong sa akong lawas. -- Sumpayan pa