Gula 39
Mikurog ang akong lawas dihang ingon sa may mobuto na sa akong pus-on. Nakasabot ko nga hapit na kami makaabot sa climax. Gipaspasan pa gyud nako ang pag-indayog aron ihatom ang pagsangko sa kinapungkayan sa katagbawan. Miutong ko aron maka-concentrate og maayo!
“Gelia...!”
“Jose...!”
Mao ray among nalitok sa dihang nagkadungan mi’g sangko sa kinapungkayan sa himaya nga among gibugtaw. Gihurot nako’g pabuhagay ang tanan kong biga sa kahiladman ni Gelia. Ingon sa gititi usab niya sa pagpuga ang tanang kuwamog nga migawas sa akong limbas.
Apan human sa kalipay, namatikdan kong mihilak si Gelia. Gibati ko’g kahibulong. Mibakho ug mihingos-hingos siya.
“Nagbasol ka ba sa imong pagtugyan sa imong pagka-babaye ngari nako?” Gipangutana ko siya.
“Wa,” untop niyang tubag uban ang pagbakho.
“Unya, nganong nihilak ka man?”
“Kinsa man di makahilak nga puwerte mang sakita?”
“Wa ka ba diay ganahi sa atong gibuhat?”
“Giganahan man. Pero kaganina ra. Karon mibanos ang kasakit ug kahapdos. Kini tungod sa kadako nimo’g tari.”
Kakataw-onon ko’s gisulti ni Gelia apan ako lang gipugngan. Tingalig masuko siya nako sa pagtuo nga ako siyang gibugalbugalan.
“Bantay ka lang kun modaot ko,” ni Gelia pa.
Wala ko motingog. May nahinumdoman ko. Tinuod gyud diay nga luoy kaayo ang babaye nga akong mabugha tungod sa kadako sa akong banahian. Apan para nako, mas maayo ang dako kay sa gamay. Total, sa unang higayon ra man sab nga masakitan ang babayeng akong bughaon. -- Sumpayan pa