Nagkusmod kong miatubang kang Ranel sa among sala. Wa koy ganang mitagad kaniya. "Di na ko nimo, Ranel, uy! Palikero ka man diay!" "Klaroha gani nang gisulti mo, Aileen. Buwagan ko nimo nga wa man koy sa'a."
"Unsay way sa'a? Bakakon kang dako. Gipatuo mo ako nga gimahal gyod ko nimo pero may lain diay kang uyab. Nakita tika, uy, nga may kaubang babaye ganinang hapon sulod sa Jollibee Colon. Loving kaayo mo." Naghilak na ko. Unsaon, love ko man kaayo si Ranel bisag daginuton kaayo’g nawong.
"Ha! Ha! Ha!"
Nahibulong ko kay kusog nga mikatawa si Ranel. Misamot ang akong kalagot. Sa akong paminaw, gisulugsulog ko niya.
"Katawa ka lang uroy, no?" Naghingushingos ko samtang namahid sa akong mga luha.
"Kinsa may di makakatawa. Di man ako ang imong nakita. Kadtong lakiha di ako."
"Kinsa man diay to, bi? Parehas gyud mo’g buhok, kulong kaayo. Mora mo’g taga Africa ang kaitom. Unya, mubo pa gyod mo."
"Si Janel to, uy. Akong kaluha."
"Tinuod?
"Tinuod lagi. May kaluha ko."
"Ah, basta, magbuwag gyod ta." Gibiyaan ko si Ranel sa among sala. Mideretso ko’g sulod sa akong kuwarto.
Milabay ang mga adlaw. Usa ka buntag, nagtikuka ko sa among lababo. Gusto kong mosuka pero laway ra ang mogawas sa akong baba. Nalipong kaayo ko.
"Congratulations. You're pregnant."
"Ha?" Nahasiga ang akong mga mata nga mitutok sa doktora nga naghiling nako. Nagpatsek-ap man god ko kay nahibulong ko sa kausaban sa akong lawas.
"Yes."
Sus, daginuton man tuod og nawong pero grabe ang kamandag. Kausa ra kami magkadulog si Ranel sa motel, pero mimabdos dayon ko. Nataymingan ko niya. Nahitabo kini sa wa pa nako siya buwagi. Morag migawas ang aso sa akong ilong sa kalagot.
Nganong gibuwagan ko man siya, uy? Hilom kong nagbasol. Bisag guwapa ko, di kami pareson pero gisugot ko siya kay nakaseguro ko nga way laing babaye nga makagusto kaniya, nga ako ra ang babaye nga magmahal kaniya. Wa koy kailog.
Ug nakasabot ko kun nganong naglagot ko kang Ranel. Nangala diay ko ug siya ang akong gipangalaan, hinungdan nga nakigbuwag ko kaniya tungod sa kalagot. Nanglabay ang mga adlaw...
"Ranellll!" Mitiliiis ang akong tingog kay di ko na maantos ang kasakit sa akong tiyan. Naglimbag-limbag ko sa sulod sa delivery room sa ospital.
"Sige! Utong pa! Hapit na mogawas ang bata."
Gipaningot ko’g inutong. Gituman ko ang gisulti sa midwife nako. Miutong ko’g toda. ug mitiliis ang uha sa bata. Mora ko’g nahugno sa kaluya. Gitan-aw ko ang bata. Puwerteng liwata kang Ranel. Mipahiyom ko. Nalipay ko nga nahimong usa na ka inahan. Ug si Ranel nga akong bana, usa na sab ka amahan.
Nahibalik na ang maayo kong pagtagad kang Ranel. Bisan di siya guwapo, pero nasayod ko nga magmalipayon ko kaniya nga magmalinawon ang among pagpuyo, labi na kay managsama kaming nagtrabaho sa opisina kay pulos nakahuman sa kolehiyo.
Misaad ko nga unongan gyod nako siya kay gihigugma ko siya pag-ayo bisag bati siya’g nawong. (Kataposan)