Lusong nga wa nay lubok-lubok

Bahala na Bartolo! Ug di na katilaw’g lubok kining akong lusong, ayaw lang na ipamugos nang imong gugma diri kanako. Kay di mahitabong hulipan ko ang namatay kong bana nga si Elmon prangkang tubag ni Poryang ngadto kang Bartolo nga mapugsanon sa tinguha ngadto sa biyuda.

Niadto pang panahon sa ilang kabatan-on may pagbati na si Bartolo kang Poryang, apan lagi kay mas abtik paman si kompare niya Elmon, mao nga na-unhan siya sa iyang tinguha.

Pero karon nga natigbak na si kompare niya Elmon, nibalik ang kadasig ni Bartolo. Nahibalik ang dako niyang tinguha nga maangkon gyud niya si Poryang.

"Apan day Poryang ... tuig na baya ang nakalabay day nga namatay si kompare Elmon. Na, ikaw, kini ra bang mingawon ta's binugnoay sa katri day ... makaluya ra ba's atong panlawas. Basin ba day ba ... ug nagkinahanglan ka's akong ayuda!" matintalong pangayupo ni Bartolo nga nibati'g kahigwaos sa lawasnong dinumogay.

"Ayaw gyu'd ako'g tintala Bartolo, kay di mahitabong manggilok kining akong kaunoran nga makabati sa imong mga pasumbingay diha," ni Poryang nga daling nitalikod kang Bartolo ug dayong lamba sa pultahan sa iyang payag.

Lain nasang kapakyasan ni Bartolo. Apan wa gihapon siya mo-surender sa iyang tinguha. Usa ka adlaw, namisita na usab siya kang Poryang. Maoy iyang naabtan ang biyuda nga luya kaayo ang lawas nga naghigda sa may sibay sa payag.

"Naunsa ka day Poryang?" mabalak-ong usisa ni Bartolo.

"Ambot ba Bartolo oyyy ... nikalit man lang ko'g ka luya. Wa ko kasabot sa akong gipamati," ni Poryang nga luya kaayo ang tingog.

Gituyo, o tungod ba kaha siguro sa kaluya.

Wa kamatikod si Poryang nga natukas ang gisul-ob niyang saya. Daling namudlot ang duha ka mga mata ni Bartolo sa wa damhang talan-awon. Maayong pagkasabak sa iyang panan-aw ang ugdong hubon ni Poryang. Nakapanakla si Bartolo. Daling mitabisay ang laway sa lalaki, ug may ma-isogon nga mituyhakaw sa iyang atubangan nga diretsong nanulisok sa hubag ni Poryang nga morag lusong nga nagpa-undayang lang.

Wa kapugong si Bartolo sa iyang gibati. Namahala ang lalaki, ug gihubo ang tanan niyang sapot ug daling nipatong kang Poryang. Iya kining giyak-an dayong ukob sa mga ngabil sa biyuda nga nakauyon usab sa iyang gibuhat.

Wa usiki ni Bartolo ang panahon, dali niyang gipasulod ang nag-alburoto niyang armas nga morag alho sad diay kadak-a ngadto sa lusong ni Poryang nga mapaabuton.

"Aagayyy ... Bartoloo ... ka-kalami...." sa biyuda nga nag-agutnga sa kalalim nga natagamtaman sa dihang gi-luboklubok na ni Bartolo ang iyang alho.

Hugot nga nakagakos si Poryang kang Bartolo nga nisulirap ang mga mata sa kalami.

"Lu-lubkaggg ... maayo Barttttt ... kining akong lusong nga wa nay luboklubok..." ni Poryang nga nahuwasan na sa iyang gipamati sa lawas. (Katapusan)