Sanga sa sambag

Sa edad nga 5-anyos kamao na ko molangoy kay duol mag dagat ang among balay. Apan wala gihapoy salig akong erpat nako. Gibaoran ko niya nga dili gyod moadto’g Cambuhawe Spring (kanhi kinanindotan ug lawom nga swimming pool sa Balamban) kay basig malumos.

Giandaman ko niyag usa ka sanga sa sambag nga iyang gisuksok sa amakan namong bungbong. "Magsabot ta ha. Oras nga dili mo sundon ang akong baod, makatilaw gyod kag tulo ka lapdos ana." Niya pa nga mitudlo sa sanga.

"Aw, oo, Tay, uy!" Kinasingkasing kong dawat sa iyang pahimangno.

Apan usa ka semana pa lang ang nakalabay, gigalgal na ako sa akong mga amigong 7 ngadto sa 10 anyos, nga nindot kunong magpabugnaw sa Cambuhawe kay summer na. Unya alegre pa gyod kaayo kay daghan ang mangaligo nga taga siyudad.

Naglibog ko unsay akong pilion? Ang tental sa akong mga higala, o ang baod ni Tatay? Ang kalipay namo sa pagpangaligo, o ang kasakit sa sanga sa sambag? Dugay kong gitimbangtimbang hain ang mas bug-at. Ug gianod gyod ako pagkuyog sa akong mga amigo.

Pag-uli nako sa amoa gikang naligo sa Cambuhawe, miubo gilayon ako sa among lantay'ng kawayan, nagpaabot sa kusog nga latos sa sanga sa sambag ni Tatay. Andam kong dawaton ang kastigo kay ako mang tinuyoan ang pagsupak sa iyang balaod.

Mihagiyos ang sanga sa sambag sa akong sampot. Sakit man tuod kini apan wa gyod ako mohilak. Molabay lang ang sakit niini. Di sama sa mga katawa nga akong nasinati sa among pagpangaligo nga magpabiling buhi sulod sa akong dughan. (Kataposan)