Sa panahon sa pagbasol

Nahunong ang pag-igot sa kama. Milurang ang kainit sa panginahanglan. Nahilom ang bugnaw nga kuwarto sa motel. Usahay, baldahon kini sa hingushingos sa pinugngang paghilak.

"Nakasala ta, Rodel." Hapit di madungog ang tingog ni Kristin nga namahid sa iyang mga luha sa sidsid sa habol nga gibukot sa hubo niyang lawas.

"Gipangayo sa panahon, Kris. Wa nato kapugngi ang awhag ug tentasyon."

"Unsaon na man lang ani karon?" Mibangon si Kristin sa kama, misandig sa headboard. Mitupad kaniya sa pagsandig si Rodel.

"Aw, padayunon nato ang ato nang nasugdan.

Migakos siya kang Rodel. Pagpakaaron-ingon lang ang iyang paghilak. Si Rodel ang iyang kalipay. Nag-akob na sab ang ilang mga ngabil, uhaw nga mga ngabil.

Managsama silang minyo. Nag-edad sila og trayintay dos. Init pa sa lawasnong panginahanglan. Apan di kini ikahatag kanila sa ilang kapikas sa kinabuhi. Ang bana ni Kristin usa ka paralitiko kay giatake sa kasingkasing. Nag-wheelchair na kini. Ang asawa sab ni Rodel duha ka tuig nang nagtrabaho sa Middle East, usa ka nars didto.

Kauban si Kristin ug Rodel sa gitrabahoang opisina. Duol kanila ang tentasyon. Ug wa gyod sila makapugong sa ilang kaugalingon. Karon, nahitabo na. Apan wa magbasol si Kristin. Sa misunod nga mga adlaw, kanunay nila tagbawon ang giuhaw nilang kasingkasing sa bugnaw nga kuwarto sa motel.

"Basig biyaan mo ako, ha, kun mopauli na ang imong asawa?" Usa ka higayon nga nanuroy si Kristin ug Rodel sa downtown, paraygon ang tingog sa babaye.

"Di na kana mahitabo. Wa na koy gugma kaniya."

"Tinuod?" Naniga ang mga mata ni Kristin sa kalipay.

"Oo. Busa biyai na ang inutil mong bana. Magpuyo ta."

Natuman ang ilang gusto. Usa ka apartment sa Sanciangko ang ilang giabangan. Wa sila’y laing gihunahuna kundi ang ilang kalipay, labi na gyod si Kristin.

Apan may kinutuban ang tanang pagpakasala. Ug kini ang wala kapangandami ni Kristin ug Rodel. Matud pa bitaw sa panultihon, wa matulog ang Diyos.

Kay usa ka higayon, usa ka gabii nga gikan nga nanan-aw og konserto sa CICC si Kristin ug Rodel, nabangga ang gisakyan nilang taksi sa poste sa elektrisidad. Kusog ang dagan sa taksi. Tungod niini, kusog sab ang impack sa pagkabangga.

Nabuhi man tuod sila apan pulos na putol ang tagsa nila ka mga paa. Maayong pagkagupok ang kabukogan sa ilang paa ug kinahanglan putlon kini.

"Unsa kining nahitabo nato, Rodel?" Naghilak si Kristin.

Lawom nga panghupaw lang ang gitubag ni Rodel. Wa sab niya kapugngi ang pagtulo sa iyang mga luha. Sa iyang kaugalingon, nabatyagan niya ang tulisok sa iyang tanlag.

Ug mao sab kini ang gibati ni Kristin. Nagkatakdo ang diha sa ilang hunahuna ni Rodel.

Ang pagbasol! (Kataposan)