Gula 112
“Tungod kay kabahin kadto sa drama namo ni Papa,” pasabot ni John Henry. Ug nakapasar ka sa maong pagsulay. Nakadayeg ko nimo. Mas gipalabi gyud nimo ang katumanan sa atong gugma kay sa haylo sa bahandi.”
“Alang kanako,” nagkanayon si Rosalinda, “ang pagsunod sa dikta sa kasingkasing mas mahinungdanon kay sa pagpahaylo sa kinidlap sa bulawan.”
Gigakos si Rosalinda ni John Henry. Unya nag-akob ang ilang mga ngabil.
Nahinayon ang kasal nila ni John Henry ug Rosalinda. Gipahigayon ang reception sa kasal sa usa ka luhong hotel sa siyudad. Ug nianang pagkagabii, gigugol nila ang matag takna sulod sa mabugnawong lawak sa hotel.
“Diin man kuhaa sa imong mga ginikanan ang imong ngalan nga John Henry?” takulahaw lang nangutana si Rosalinda.
“Kombinasyon kana sa ngalan sa akong duha ka apohan,” tubag ni John Henry. “Sa side ni Papa, Juan ang ngalan sa akong apohan. Sa side sab ni Mama, Enrique ang ngalan sa akong Lolo. Aron modern paminawon gi-English ang duha ka ngalan. Mao nga John Henry.”
“Unya diin man sab nimo kuhaa ang imong alyas nga Bongkoy?”
“Ngalan kana sa among driver kaniadto. Sipat kadto si Bongkoy, magsige kadto’g pamoso sa among labandera nga taga Bohol.”
Wala na motubay si Rosalinda sa ulahing gisulti ni John Henry.
Unya gikalitan siya’g gakos niini. Giukuban paghalok sa lalaki ang iyang ngabil.
Ug ang dinagaang sa kainit sa ilang kalawasan nakapuhal sa kabugnaw sa aircon. -- Kataposan