Gula 105
“G-gikasubo ko, Atorni,” maikugong namulong si Rosalinda. “Dili ko makadawat sa imong gitanyag. Dili ko makahimo pagbugto sa pagminahalay namo ni Bongkoy.”
“Balibaran mo ang dakong kahigayonan nga akong gitanyag kanimo? Kabos lang si Bongkoy. Dili siya makahatag kanimo’g mahayag nga kaugmaon. Pero kun magpakasal ka kanako, mabulahan ka lakip ang imong pamilya. Ikaw unya ang mahimong manununod sa tanan kong katigayonan.”
“Salamat na lang sa imong tanyag, Atorni. Pero dili ko kana madawat. Hinaot nga makasabot ka.”
“Dili ko mamugos nimo bahin niana,” nagkanayon ang abogado. “Pero may lain pa kong tuyo nimo.”
“U-unsa kana, Atorni?” Pakisayod ni Rosalinda.
“Bahin sa pagkasakit sa imong amahan ug mga igsuon. Maningil na ko sa imong utang. Gikinahanglan ko na ang maong salapi.”
Gikulbaan si Rosalinda. Gipaningil na gyud siya ni Atty. Gumera sa iyang nautang. Apan asa man siya’g kuwarta nga ibayad sa maong utang?
“Kun misugot ka pa lang nga magpakasal kanako,” sa abogado pa, “kuwits na unta ang maong utang. Apan kay nagdumili ka man pagdawat sa akong gitanyag, paninglon ko ang imong nautang kanako.” -- Sumpayan pa