Gula 73
“Unsa man ang imong nadag-an?” Sukit ni Lonia.
“Poetry category,” tubag ni Mike. “First prize gyud.”
“Wow,” wala makapugong sa pagdayeg si Lonia. “Dili ka lang diay usa ka maayong laking nobelista kondili usa pa gyud ka maayong laking magbabalak.”
“Utang ko kanimo ang maong kadaogan, Lonia,” miligdong ang nawong ni Mike samtang namulong.
“U-unsa?” Mikunot ang agtang ni Lonia nga wala makatugkad sa buot ipasabot sa gisulti sa ulitawo.
“Yes,” ni Mike pa. “Ikaw ang gihimo kong inspirasyon sa pagsulat nako sa akong balak nga entry sa contest.”
Wala motingog si Lonia. Apan deep inside, flattered siya sa gisulti ni Mike.
“Ang imong pag-abot sa akong kinabuhi, Lonia,” ni Mike pa nga ingon sa balaknon na kaayo, “nagdugang sa ko-colorful sa akong kalibotan.”
Natandog ang balatian ni Lonia sa gisulti ni Mike. Nalipay siya sa hilom. Kinsay dili malipay nga in one way or another, nakatabang man diay siya aron mahimong mas mabulokon ang kinabuhi sa usa ka binuhat. Somehow, nakahatag siya’g kadasig ngadto ni Mike, sumala sa gisulti niini kaniya.
“Giuban ko ikaw kanunay sa akong mga pangandoy, Lonia,” nagkanayon si Mike nga seryoso kaayo ang nawong.
“M-Mike...” -- Sumpayan pa