Nagtilagak laway ni Marcelina ungo

Karong gabhiona ania na usab si Marcelina sa likod sa ilang bentana nga gipakang-a og gamay kay may gilili siya. Ang iyang gilili mao ang ulitawong anak nila ni Pedro-Bestra nga bag-ohay pa lang gyud nga nakagraduwar sa kolehiyo sa kursong Engineering.

Matag higayon nga makita ni Marcelina ang kinatibuk-ang lawas ni Sandro ingon sa modulot sa iyang kabukogan ang kahidlaw ug bation niya ang kalalim kun mainom na niya ang dugo ni Sandro.

Kining nahitabo kaniya karon nga usa na siya ka mangtas nga ungo gitago gyud niya sa iyang papa Luis ug mama niya Lucia. Ungo na si Marcelina karon kay gipatakdan siya sa iyang klasmet didto sa Kolehiyo diin siya magtungha.

Giimbitar siya’g birthday sa iyang higala nga si Jennifer. Ug didto sa balay nilang Jennifer mahitabo ang pagpatakod kaniya. Gipainom siya og usa ka red wine nga may sambog nga patakod sa ungo.

Human niya’g inom sa bino nalipong dayon siya ug nahinumdom pa niya ang mga pulong sa amahan ni Jennifer nga medyo hanaphanap na nga nagkanayon:

“He, he, nalipong na ang imong amiga, Jenny, ug karong taudtaod inig kaulian niya sa iyang pagka-lipong, kauban na nato siya nga usa na ka mangtas nga ungo. Pero, sultihi gyud siya nga dili gyud manghilabot og tawo kay ang atong balbalon kana ra mang mga mananap...”

Karong gabhiona, nagpanilap siya kang Sandro. Naibog siya sa ulitawo apan ang iyang kaibog milagbas ngadto sa usa ka kahinam nga matagbaw siya sa dugo sa ulitawo. Apan nahinumdom siya sa sulti ni Jennifer nga mga hayop ray ilang suyopan sa dugo ug dili tawo.

“Nakagusto ko kang Sandro, Jenny, nga among silingan ug nahigugma ko kaniya ug gusto ko ang iyang dugo,” hinay nga namulong si Marcelina nga mipahibawo ngadto sa iyang higalang mangtas usab.

“Ayaw, ayaw’g hilabti kanang tawhana, Marcelina, kay sa higayon nga mainom mo ang iyang dugo, dili ka na unya makapugong sa imong kaugalingon ug magpangita ka na’g dugo sa tawo ug dili na dugo sa usa ka hayop o mananap...” Mipasabot si Jennifer. “Kun mahimo ka nang mangtas nga mokaon na’g tawo, kami mismo ang mosumpo nimo.”

Nahatutok si Marcelina sa iyang higala. Apan ang dugo ni Sandro ang iyang gusto kay alang kaniya dili siya matagbaw sa dugo sa usa ka hayop. Bation pa siya’g kauhaw matag higayon nga makasuyop siya’g dugo sa baboy, kanding, iro, kabaw, baka ug uban pa. Gusto na siya’g tawo.

Unya, usa ka gabii, namisita kaniya si Sandro. Mipadayag ang ulitawo sa iyang gibati ngadto sa dalaga.

“Mahal ko ikaw, Marcelina,” ni Sandro pa.

“Sandro, dili ka angay nako. Ungo ko. Nakabati ka. Usa ako ka mangtas nga ungo, busa, adto na lang sa uban ipadayag kanang imong gibati,” hagawhaw ang tingog sa dalaga.

“No, ikaw, ikaw ang akong gusto, Marcelina,” gigakos ni Sandro si Marcelina. Nagpatara lang pud ang dalagang mangtas.

Ug nabatyagan sa dalaga nga nagkaanam og kahugot ang gakos ni Sandro. Unya may mga ngabil nga midapat sa iyang mga ngabil.

Mihangos si Marcelina. Miutnga siya dihang gitangtang ni Sandro ang iyang bra. Apan, migimok ang kahidlaw nga dugay nang naglublob sa iyang pagkatawo.

Karon, paakon na niya ang liog ni Sandro. Apan nakabantay ang ulitawo sa reaksiyon ni Marcelina ug nakita ni Sandro nga nagtilagak ang laway sa dalaga, ug nagpanglad-ok kini ug mihangos dungan sa pag-ingkib sa liog ni Sandro.

“Aaayaaayyy!” misinggit si Sandro apan mitaop na ang bangkil ni Marcelina dapit sa ubol-ubol sa ulitawo ug giinom niya ang dugo niini. Unya nabati ni Marcelina ang singgit ni Jennifer nga nagkanayon, “Marcelinaaaa! Ayawwww kana pagbuhataaaa!” (Kataposan)