May dugo sa mga ngabil ni Amanda

Duha silang dunay pagbati kang Amanda. Si Greg taudtaod nang nahigugma sa dalaga apan sa hilom   nga paagi. Apan lahi si Marko kay iya gyung ipakita sa kadaghanan nga siya nahigugma ni Amanda.

Matag hapon kuyog sa iyang mga barkada makig-inom siya kanila ug kun mahubog na kini mosipa dayon ang iyang tingog ug ang pangalan dayon ni Amanda ang iyang hisgotan.

Kausa niana, hubog siyang miadto sa balay sa dalaga ug didto gipasaka siya sa inahan niini nga si Marcela nga gidungogdungog nga puwerteng mangtasa kay daghan na kunong gipamalbal didto sa silingang lungsod.

Gani, duna may higayon nga may mabati silang tingog sa wakwak didto sa balay nila ni Amanda panahon sa kagabhion.

Ug misamot ang ilang pagduda kang Marcela dihang nangabat kini dinhi sa ilang balangay ug si Jose nga tag-iya’g junk shop maoy gibugno niini ug maayo gani kay eskrimador kini si Jose ug nakapanalipod siya sa iyang kaugalingon apan nalukop gyud sa mga samadsamad ug garasgaras ang tibuok niyang kalawasan.

“Si...si Marcela gyud ang akong nakita dihang nawalis ang pinadunghay niining buhok,” ni Jose pa nga nagkayungit kay lagi may pagkayungiton manulti ug diha pa kaniya ang kahadlok sa mangtas nga ungo nga mibugno kaniya.

“Yamat, si...si Marcela gyud kaha, Bay Jose?” ni Goyong pa usab nga mangongodak dinhi sa ilang lungsod. “Kun mao na, tinuod gyud diay ang tabitabi nga si Marcela ungo ug duna nay daghang gibalbal didto sa silingang lungsod...”

Miyango si Jose. Ug mao kadto nga ang mga lumolupyo bation nag kahadlok matag higayon nga ilang makita si Marcela nga mahilabay ug magdalag karneng baboy o baka ba kaha nga gipalit niini didto sa merkado. Apan alang kang Greg ug Marko dili ungo si Marcela ug dili pud ungo si Amanda nga bugtong anak ni Anastacio. Dugay nang namatay si Anastacio nga matud pa napusilan didto sa bukid sa Magdugo.

“Gihigugma ko ikaw, Amanda,” matud ni Marko dihang namisita kini sa dalaga usa ka kilomkilom niana.

“He, he, di ko motuo nimo, uy. Motuo lang ko kun mosugot ka sa akong hangyo,” sa dalaga pa.

“Unsa kanang hangyoa nga imong giingon, ha Amanda?” nagpakisayod si Marko.

“Ungo ang akong inahan, ug ako usa na usab ka ungo. Ug gusto nako nga paakon ko ang imong liog aron sa ingon niana masupsop ko ang imong dugo ug unya mahimo ko na unya ikaw’ng kapikas sa akong kinabuhi...” mitutok si Amanda sa ulitawo.

Sa gisulti ni Amanda nahakalit og tindog si Marko ug gibatig dili tiaw nga kahadlok ug way pupananghid nga mibiya sa balay nila ni Amanda. Si Greg taudtaod na diay nga nakabati sa gisulti ni Amanda kay diha man siya sa ilawom sa silong nga nagpaminaw ug nagpaniid sa duruha. Ug kalit kining misaka sa taas dihang nakalakaw na si Marko.

”Greg, diriyot mo magkaabot si Marko,” ni Amanda pa.

“Taudtaod na ko diha sa silong, Amanda, ug nabati ko ang gipahayag kang Marko,” mitutok si Greg sa dalaga.

“Walay gugma si Marko nimo Amanda, ang imong lawas lang ang iyang tuyo nimo ug dili ang imong kasingkasing....apan ako... ako, tinuoray gyung nahigugma nimo. Ug karon dayon, andam kong paakon mo ang akong liog aron imong imnon ang akong dugo...kay human unya niana, sayod kong, magminahalay na kita hangtod sa hangtod ug ako mahimo na nimong kapikas sa imong kinabuhi...”

Ug unya gipaak dayon ni Amanda ang liog ni Greg ug giinom niini ang dugo sa ulitawo. Unya bisa’g duna pay dugo ang mga ngabil ni Amanda gihagkan niya si Greg ug nag-akob ang ilang mga ngabil. (Kataposan)