Gahi pa sa tul-an sa kabaw

Siyaro sad nimo Nisya, dili mo ba lang ako kaluy-on nga hapit ang tanang tikod sa akong sapatos, pulos na nangaupos? hapit na lang moluhod si Miyoy atubangan sa dalagang guwang nga iyang gipaka-mutya ug gipaka-Bathala.

“Bahala na lang Miyoy, kun matigulang ako sa suok? Wa ako magsapayan nga sa ako karong panuigon, dili ako makatilaw sa giingon nilang kalibutanong kalami!” ni Nisya pa nga ang sinultihan may tuno sa kantalita.

Gumikan ba kaha sa pagkahimilian ni Nisya og guwapo nga lalake nga mangindahay sa iyang gugma...nagpabilin kini nga dalagang guwang ning ilang balangay sa Kampawog.

Misamot kadimalas, kay sa tanto niyang pamili sa mga ulitawong buot moangkon sa iyang kasingkasing, si Miyoy na hinuon ang nangurso sa pagpanguyab kaniya.

“Insakto gayod ikaw Nisya, nga wa mo sugta si Miyoy?” ni Nanay pa niya Benita nga taudtaod na usab nabiyuda kang anhing Tatay niya Siyoy.

“Bahala na lang sad og dili ka maminyo ug magpabiling dalagang guwang, kay sa mo-suicide ka og pakigminyo nianang Miyoy, nga hilabihan kasaping ang lawas!”

“Ako na gud ni Nay Benita, nga may insakto na og kabuot unsa ang maayo ug ang dili maayo!” daling tubag ni Nisya.

Kining tanan wa malilong ni Miyoy. Sa iyang hunahuna asa ra man unya kining iyang giplano nga buhaton.

Tungang gabii sa adlaw’ng Sabado. Hilabihan nga nakabunok ang ulan. Timprano nga nakatulog ang inahan ug anak.

Unya kalit lang misinggaak sa tumang kalanog si Nisya, nga nagkanayon:

“Tabanggggg intawonnnn Nayyyy Benitaaaaa, hilabihanggggg bikogaaaa.... saaaa.... akongggggg.... bilahannnnn!”

Ingon sa natarantar si Uray Benita nga gialimungawan.

“Unsay nahitabo kanimo anak? Unsa?” ni Uray Benita pa nga nagkayuring ang tingog.

“May gipahuot sa akong bilahan!” daling tubag ni Nisya.

Kalit lang mikilat. Nasigpatan ni Nisya si Miyoy, nga nagpatong na sa iyang atubangan.

“Dili diay maseguro ang imong kasapsing Miyoy....kay gahi pa man diay sa tul-an sa kabaw....kun ikaw na ang mopalami!” nagkanguhal ang sinultihan ni Nisya. (Kataposan)