Wala ko motingog. Unya kalit misantop sa akong hunahuna si Galen. Mora’g makomplikado ang sitwasyon kun moadto si Roger sa Mabini aron makighimamat sa akong mga ginikanan. Tingalig mabalitaan kini ni Galen ug mahitabo ang kagubot kun makigkompronta kini kang Roger.
“Mokuyog na ko nimo, Belen, inig pauli nimo ngadto sa inyong lungsod,” namulong na usab si Roger.
“D-dili mahimo, Roger,” giingnan ko siya.
“U-unsa? Ug nganong dili man?”
“K-kuan...di pa ko andam modawat og laing commitment. Mora’g nitagam ko human sa failure sa una kong kaminyoon. Gawas pa, wa pa ko makaseguro kun tinud-anay ba gyud nang imo.”
“Wa ka diay pagsalig nako?”
“Di sa ingon niana. Pero may reserbasyon lang ko. Basin diay kun nakalitan ka lang sa pagkakita mo nako sa personal.”
“Tinud-anay ning ako, Belen. Di ko mo-offer nimo og kasal kun nagtiawtiaw lang ko.”
Nahilom ko. Gihinuktokan ko ang iyang gisulti.
“Naa na ko sa hustong edad, Belen,” gikan ni Roger. “Gusto kong ikaw ang ikauban ko sa pagpuyo sa gipanag-iya kong balay didto sa Talisay. And I want it to happen sa di pa ko mobalik pagpanakay sa barko aron sa ingon, ikaw nay makadawat sa akong allotment.” -- Sumpayan pa