Puwerte na gyong sadyaa sa palibot nagkalidades lang ang matang sa pabuto nga sa matag karon ug unya mosibaw sa bisan diing dapit sa siyudad. Bisperas karon sa Pasko. May nanaygon sa mga tindahan, sa mga balay, ug sa mga sakyanan. Sa sulod sa gitrabahoan kong opisina, namatikdan ko si Judith nga naghinuktok sa iyang lamesa. Managsama kaming sa accounting department madestino si Judith sa usa ka Advertising Agency sa siyudad.
"Naunsa ka ba, Dith? Pasko na, maglipay ta!" Giduol ko ang akong amiga, suod kaming managhigala kay klasmet kami sa kolehiyo.
"Wa man go'y klaro si Roman nga mopauli karong Paskoha, Salome."
Bana ni Judith si Roman. Tua kini magtrabaho sa Dubai isip usa ka engineer.
"Ngano man diay?" Nahibulong ko kay mao may sulti ni Judith nga mopauli karon ang iyang bana kay anhi sa Cebu mamasko. "Mitawag man god siya niadtong miaging semana nga morag di siya tugtan sa ilang labaw nga mopauli kay dunay dinalian nga trabahoon."
Naguol gyod kaayo si Judith, sa akong tan-aw kaniya. Unsaon, gusto man gyod niya nga magkapundok silang tibuok pamilya panahon sa Pasko. Tulo ang ilang anak. Dili sama kanamo ni Robert nga usa ray anak. Pero nia na siya sa Cebu, mipauli sa miaging adlaw kay Pasko man. Tua magtrabaho si Robert sa Qatar, usa sab siya ka engineer. "Maayo ka, Salome, kay nia na ang imong bana. Angay gyod kang maglipay karong Paskoha kay nagkapundok kamong tibuok pamilya." "Tana nuon. Adto ta sa canteen. Break time na." Gitipas ko ang among gipanagsultihan aron paglingaw sa akong higala.
Hisabtan ko si Judith. Tinuod man sab nga mahinungdanon kaayo nga magkapundok ang tibuok pamilya panahon sa Pasko. Kun dili gyod mopauli si Roman, una kining higayon nga wala siya sa iyang pamilya panahon sa Pasko. Kalipay usab sa mga anak nga sa panahon sa Pasko, labi na sa noche buena, ikasalo sa pagkaon ug ikauban ang ilang mga ginikanan. Apan gialam-alaman ko si Judith samtang nag-esnak kami sa kantina sa among gitrabahoan.
"Ayaw lang god kaguol, Dith. Trabaho man sab ang hinungdan kun dili mapakauli ang imong bana." "Maluoy man god ko sa mga anak namo nga wala ang ilang amahan. Pasko na, ug angay gyod unta tang maglipay. Pero naguol gyod ko, Salome. Gimingaw na sab ko kang Roman. Hapit na matuig sukad sa iyang ikaduhang pag-adto sa Dubai." Way gana si Judith sa among esnak. Wala na lang ko magtingog.
Pagka tungang gabii, nagkuyog kami si Robert ug usa namo ka anak sa simbahan sa Redemptorist sa pagtambong sa misa alang sa pagkatawo ni Jesus. Sa Mango Avenue kami nagpuyo. Sa Gorordo Avenue usab nagpuyo sila si Judith ug Roman. Nagdasok ang mga manimbahay. Nagpaka-paka ang buto sa rebentador, sa bawang ug uban pang matang sa pabuto. Unya, sa usa ka bahin sa sulod sa simbahan, nakita ko si Judith nga malipayon kaayo uban kang Roman ug sa tulo nila ka anak. Nalipay usab ko, kay nakapauli gyod ang bana sa akong higala.
Wa nay kaguol nga namatikdan ko sa mga lihok ni Judith. Sayag na kaayo ang iyang nawong. Nasayod ko nga ang pinaskohan nga gipangayo ni Judith sa Diyos mao nga magkakuyog silang tibuok pamilya sa pagpanimba sa misa sa tungang gabii sa Pasko.
Pagkahuman sa misa, misulbong ang awit nga "Kasadya Ning Taknaa" sa sulod sa simbahan nga gikan sa choir. Pasko na, maglipay ta. Giingnan ko ang akong bana. (Kataposan)